Polska dyplomacja w ostatnim czasie kładzie szczególny nacisk na zacieśnianie bilateralnych relacji z krajami azjatyckimi i wykorzystuje ku temu wszelkie sposobności: wizyta premiera Indii w Warszawie, spotkanie Andrzeja Dudy z prezydentem Yoon Suk-yeolnem w Korei Południowej czy tournee ministra Radosława Sikorskiego w Azji Południowo-Wschodniej stanowią solidne podstawy, które mają na celu wzmocnienie współpracy pod kątem gospodarczym i politycznym Polski z regionem Indo-Pacyfiku.
Autorka: Natalie Jagło
Potencjał gospodarczy Indo-Pacyfiku
Ostatnie 30 lat stanowi okres zwiększającego się wpływu krajów Azji i Pacyfiku na globalną politykę i gospodarkę. Międzynarodowy Fundusz Walutowy odnotował niemal dwukrotny wzrost światowego PKB w regionie Indo-Pacyfiku począwszy od lat 90. Do czasów współczesnych wskaźnik ten osiągnął wartość 27,7%, a w roku 2023 – już 46,05%. Chiny jako druga gospodarka na świecie niewątpliwie mają istotny wpływ na zwiększające się znaczenie Azji na arenie międzynarodowej, stanowiąc główną siłę eksportową i importową. Dodatkowo, postępujący rozwój Indii i państw Azji Południowej-Wschodniej sprawi, że w tym stuleciu to właśnie ten region będzie globalnym liderem pod względem gospodarczym.
Kontakty gospodarcze między Polską a Azją
Eksperci od lat poruszają kwestię niewykorzystanego potencjału relacji gospodarczych między Polską a regionem Indo-Pacyfiku; według GUS eksport Polski do państw Azji w 2022 roku wyniósł zaledwie 5,1%. Sytuacja przedstawia się lepiej pod kątem importu, który wynosi już 29,2% całego importu Polski. Według szacunków Banku Światowego, polski eksport do Azji Wschodniej i Pacyfiku w roku 2021 roku osiągnął znacznie niższe wartości niż w przypadku innych krajów europejskich; Niemcy importowały do Indo-Pacyfiku aż 13,4% całego swojego eksportu, dla porównania Polska jedynie zaś 2,78%. Nie tylko możliwości gospodarczo-ekonomiczne są niewykorzystane – sektory związane z turystyką, emigracją pracowników czy rozwojem nauki również są pogrążone w stagnacji.
Relacje dyplomatyczne z Indo-Pacyfikiem
Do 2020 roku relacje polityczne między Polską a Azją i Pacyfikiem nie były znaczące, następnie ich rozwój został chwilowo wstrzymany ze względu na wybuch pandemii. Obecnie jednak Polska zaczyna przykładać większą wagę do umocnienia swojej pozycji w regionie Indo Pacyfiku; w okresie 2020–2024 odbyły się łącznie cztery wizyty najwyższego szczebla w tymże regionie, m.in wizyta premiera RP w Japonii w 2020 r. oraz wizyty prezydenta w Japonii, Chinach, Mongolii i Korei Południowej odpowiednio w latach 2021, 2022, 2023 oraz 2024.
Polska gościła także polityków tego regionu u siebie, m.in dwukrotnie premiera Japonii w 2023 r. oraz premiera i prezydenta Republiki Korei w tym samym roku. Oprócz tych wizyt miały miejsce także delegacje ministrów spraw zagranicznych oraz rozmowy telefoniczne na różnych szczeblach czy spotkania przy okazji wydarzeń międzynarodowych. Należy również wspomnieć, iż Polska posiada cztery partnerstwa strategiczne z państwami regionu: z Chinami (od 2011 roku), Koreą Południową (od 2013 roku), Japonią (zawarte w 2015 roku) i od sierpnia tego roku także z Indiami.
Niezaprzeczalnie rosnące znaczenie gospodarcze i polityczne państw Azji i Pacyfiku sprawia, że polscy politycy są świadomi szans w realizacji strategicznych celów, takich jak dywersyfikacja relacji gospodarczych czy zwiększenie bezpieczeństwa ekonomicznego poprzez nawiązywanie i wzmacnianie współpracy z krajami azjatyckimi.
Rok 2024 dla Polski upłynął pod znakiem zintensyfikowanych relacji z Azją: w czerwcu prezydent RP Andrzej Duda złożył wizytę w Chinach, zaś dwa miesiące później gościł on w Warszawie premiera Indii Narendrę Modiego. We wrześniu minister spraw zagranicznych Radosław Sikorski odbył delegację do krajów Azji Południowo-Wschodniej, odwiedzając Singapur, Filipiny i Malezję. W październiku polska reprezentacja ponownie zawitała na Dalekim Wschodzie: prezydent Andrzej Duda spotkał się wówczas w Seulu z prezydentem Korei Południowej.
Dwa azjatyckie giganty a Polska
Jak Polska może wykorzystać kontakty z azjatyckimi potęgami takimi jak Indie czy Chiny? Dotychczas to Chiny dominowały niezaprzeczalnie w Azji pod względem potencjału gospodarczego, jednakże rosnące znaczenie Indii nie może (dłużej) pozostać niezauważone przez Polskę. Indie obecnie funkcjonują w dyskursie publicznym jako trzecia największa gospodarka świata w ujęciu parytetu nabywczego, która zdecydowanie przeważa nad Państwem Środka pod względem zasobów siły roboczej; demografia Półwyspu Indyjskiego charakteryzuje się młodym społeczeństwem (średnia wieku wynosi tam 28 lat, w przeciwieństwie do starzejącego się społeczeństwa chińskiego, gdzie liczba ta wynosi 40), borykającym się z bezrobociem również pośród wykwalifikowanej kadry.
Gospodarka indyjska wzrasta w tempie 6-7% rocznie, dlatego stanowi istotnego partnera dla wspólnych, polsko-indyjskich inwestycji. Oprócz tego, rząd indyjski poprzez programy takie jak m.in. “Make in India” pragnie wykorzystać tendencje krajów zachodnich do dywersyfikacji producentów i przyciągnąć inwestycje z krajów zachodnich spoza Państwa Środka na Półwysep Indyjski. Obserwując tendencje wzrostowe liczby Indusów w Polsce (w 2014 roku w Polsce zamieszkiwało kilka tysięcy Indusów, obecnie ta liczba wynosi ok. 35 tysięcy) można stwierdzić, iż Polska jako destynacja do rozwoju akademickiego czy zawodowego wśród młodych Indusów zyskuje na znaczeniu.
Tymczasem historia relacji polsko-chińskich sięga jeszcze czasów PRL: to właśnie Polska była drugim państwem na świecie, zaraz po ZSRR, które otworzyło swoje przedstawicielstwo dyplomatyczne przy nowych władzach Chin po 1949 roku. Pod względem gospodarczym, uwzględniając wskaźnik PKB według siły nabywczej, Chiny stały się największą gospodarką świata w 2017 roku, wyprzedzając tym samym USA.
Należy wziąć pod uwagę fakt, iż wydajność chińskiej gospodarki w porównaniu do amerykańskiej pozostaje na niezmienionym poziomie od lat 70. ubiegłego wieku. Rozwój Chin oparty o rosnące w nieskończoność inwestycje wyczerpał się, gdyż 15 lat temu chińskie inwestycje osiągnęły poziom 40-45% według wskaźnika PKB i na nim się zatrzymały, co z punktu widzenia krytyków antropocenu nie jest negatywną tendencją. Co kilka lat Chiny dokonują znacznego wzmożenia inwestycyjnego, które na 2-3 lata powoduje wzrost wskaźnika PKB, ale nie odwraca wieloletniej spadkowej dynamiki Chin.
Jednakże Chiny istotnie oddziałują na gospodarkę światową oraz są drugim najważniejszym partnerem w imporcie towarów dla Polski. Natomiast w eksporcie do Chin Polska nie stanowi istotnego partnera: jedynie 0,8% polskiego eksportu trafia do Chin. Ze względu na spowalniającą dynamikę rozwoju Chin istotne dla Polski jest poszukiwanie alternatywnych rozwiązań w innych krajach azjatyckich.
Azja Południowo-Wschodnia a Polska
Podczas wrześniowej wizyty Radosław Sikorski spotkał się z ministrami spraw zagranicznych wszystkich trzech państw, a także z premierami Singapuru i Malezji oraz prezydentem Filipin. W rozmowach zostały poruszone głównie kwestie zacieśnienia bilateralnej współpracy sektorowej oraz bieżące kwestie dotyczące bezpieczeństwa regionalnego i globalnego.
Podczas wizyty w Malezji i na Filipinach minister Sikorski był wspierany przez delegację Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz przedstawicieli Ministerstwa Obrony Narodowej. W Manili odbyło się III Polsko-Filipińskie Forum ICT, w którym uczestniczył wiceminister cyfryzacji Michał Gramatyka oraz reprezentanci polskiego biznesu.
Zakończono również negocjacje dotyczące umowy między POLSA (Polska Agencja Kosmiczna) a PHILSA (Filipińska Agencja Kosmiczna) o pokojowej współpracy w dziedzinie eksploracji kosmosu oraz porozumienia dotyczącego współpracy w technologii informacyjno-komunikacyjnej. Oba dokumenty mają zostać podpisane przed końcem tego roku.
Polska poprzez utrzymywanie kontaktów gospodarczych z Malezją i Filipinami dostrzega szansę na rozwój przemysłu zbrojeniowego, technologii komunikacyjnych, cyberbezpieczeństwa ale również w zakresie ekologicznych rozwiązań związanych z zielonymi technologiami czy zielonym wodorem.
Minister spraw zagranicznych postulował również znaczenie ustabilizowania sytuacji politycznej na Morzu Południowochińskim w kontekście transportu morskiego. Potencjalny konflikt zbrojny na tymże szlaku handlowym może mieć bowiem wpływ na globalny łańcuch dostaw, co może również negatywnie odbić się na wskaźnikach handlu zagranicznego Polski z innymi krajami.
Relacje między Polską a Koreą Południową
Od ponad 10 lat Polska i Korea Południowa objęte są partnerstwem strategicznym. Dynamiczny rozwój współpracy gospodarczej między tymi dwoma państwami jest widoczny w wynikach obrotów handlowych z 2023 roku: eksport z Polski do Korei Południowej wzrósł o 8,5% i wyniósł 972,6 milionów dolarów,, z kolei import z Republiki Korei zwiększył się o 13,6% i wyniósł niemal 10,4 miliardów dolarów.
Z tego względu Korea Południowa jest obecnie największym azjatyckim inwestorem dla Polski, a łączne obroty handlowe między Polską a Koreą Południową osiągnęły rekordową wartość 11,4 miliardów dolarów. Podczas swojej październikowej wizyty w Seulu prezydent Andrzej Duda spotkał się z przedstawicielami koreańskiego biznesu oraz odwiedził zakłady produkcyjne takie jak Hyundai Rotem czy Hanwha Aerospace. Obydwa państwa dążą do zacieśnienia współpracy w sektorze zbrojeniowym, a konkretniej – do “polonizacji” wyposażenia produkowanego przez koreańskie firmy.
Spotkanie miało także wymiar geopolityczny: podczas konferencji prasowej po rozmowach bilateralnych prezydent Andrzej Duda wyraził swoje obawy związane z działaniami zwiększającymi poczucie zagrożenia na Półwyspie Koreańskim. Zapewnił, że Polska jako państwo neutralne będzie dążyć do minimalizowania tych napięć, aby utrzymać pokój w regionie. Omówiono również sytuację na Ukrainie, w tym szczegóły rosyjskiej inwazji.
Prezydencja Polski w Radzie UE
Polska została wyznaczona do objęcia prezydencji w Radzie Unii Europejskiej na pierwszą połowę 2025 roku, dzięki czemu mamy szansę odegrać kluczową rolę w prowadzeniu unijnej polityki zewnętrznej, m.in. w obszarach takich jak handel i rozwój, walka z terroryzmem oraz w zakresie prawa międzynarodowego. Odbywa się to poprzez m.in. przewodzenie codziennym pracom ambasadorów (COREPER) i grup roboczych w RUE czy poprzez wpływ na przygotowywanie planów współpracy UE (w tym z Azją).
Prezydencja w Radzie daje także możliwość kształtowania unijnej polityki względem Azji, która w ostatnich latach staje się coraz bardziej obecna w europejskim dyskursie, obejmując nie tylko kwestie gospodarcze, ale także zagadnienia związane z bezpieczeństwem.
Zwiększająca się rola gospodarcza i polityczna krajów regionu Azji i Pacyfiku sprawia, że rozwój współpracy z tym obszarem będzie korzystny dla interesów Polski oraz realizacji jej kluczowych celów strategicznych. Wśród nich znajdują się m.in. dywersyfikacja kontaktów gospodarczych czy wzmocnienie bezpieczeństwa ekonomicznego, w tym zwiększenie odporności i stabilności łańcuchów dostaw. Ponadto, takie zaangażowanie może wspierać działania na rzecz Ukrainy w kontekście konfliktu z Rosją. Polska, jako kraj graniczny Unii Europejskiej, ma także potencjał w rozwijaniu infrastruktury łączącej Europę z Azją, obejmując w tym inicjatywie również Ukrainę i państwa Kaukazu.
Objęcie przez Polskę przewodnictwa w Radzie Unii Europejskiej stanowi okazję do większego wpływu na politykę UE wobec Azji, zgodnie z polskimi interesami strategicznymi, a także do umocnienia swojej pozycji i dwustronnych relacji z krajami azjatyckimi. Skuteczne wykorzystanie tych możliwości może zostać uzyskane poprzez uwzględnienie w programie prezydencji UE konkretnych działań, które doprowadzą do intensyfikacji kontaktów z regionem Azji i Pacyfiku oraz zaproponowania różnorakich inicjatyw w tej dziedzinie.
Podsumowanie
Azja Południowo-Wschodnia to jeden z najszybciej rozwijających się gospodarczo regionów świata, a fakt ten przyczynia się do rosnącego znaczenia Stowarzyszenia Narodów Azji Południowo-Wschodniej (ASEAN).
Polska wyraża swoje zainteresowanie intensyfikacją współpracy zarówno dwustronnej, jak i wielostronnej w regionie, planując przystąpienie do Traktatu o Przyjaźni i Współpracy w Azji Południowo-Wschodniej (TAC), dla którego poparcie wyraziła m.in. Malezja. Przystąpienie do traktatu pozwoli Polsce umocnić swoją pozycję jako aktywnego partnera w dialogu politycznym w regionie oraz stworzy nowe perspektywy współpracy.
Współpraca z krajami ASEANu również jest dla Polski istotna ze względu na możliwość zwiększenia naszego znaczenia na arenie międzynarodowej.
Nawiązywanie i utrzymywanie relacji gospodarczych z krajami azjatyckimi umożliwi polskiemu rynkowi rozwój w różnorakich obszarach bez ryzyka bycia zależnym od jednego partnera handlowego, jakim są Chiny. Zdywersyfikowane możliwości, jakie dają Polsce azjatyckie państwa, są istotne nie tylko w kontekście gospodarczym, ale i dyplomatycznym.
Źródła:
[1] Ministerstwo Spraw Zagranicznych (2024) “Minister Radosław Sikorski zakończył wizytę w Azji Południowo-Wschodniej – Ministerstwo Spraw Zagranicznych – Portal Gov.pl [https://www.gov.pl/web/dyplomacja/minister-radoslaw-sikorski-zakonczyl-wizyte-w-azji-poludniowo-wschodniej.]
[2] Kugiel, P. (2024) “GoAzja – Współpraca Polski z regionem Azji i Pacyfiku podczas prezydencji w Radzie UE.” PISM.pl.
[https://www.pism.pl/publikacje/goazja-wspolpraca-polski-z-regionem-azji-i-pacyfiku-podczas-prezydencji-w-radzie-ue.]
[3] Zalewski, K. (2024) “Polska-Indie. Uchylone okno gospodarczych możliwości.” Rzeczpospolita. [https://www.rp.pl/eksport/art41188971-polska-indie-uchylone-okno-gospodarczych-mozliwosci.]
[4] Urząd do Spraw Cudzoziemców. (2022). “Statystyki – Świat – Aktualne Dokumenty – Mapa – Rok: 2022.” Migracje.gov.pl. [https://migracje.gov.pl/statystyki/zakres/swiat/typ/dokumenty/widok/mapa/rok/2022/?x=-0.7267&y=0.5594&level=1.55681.]
[5] Oficjalna strona Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (2024) “Seul. Spotkanie Prezydenta RP z przedstawicielami koreańskiego biznesu.” Prezydent.pl. [https://www.prezydent.pl/aktualnosci/wizyty-zagraniczne/seul-spotkanie-prezydenta-rp-z-przedstawicielami-koreanskiego-biznesu,93276biznesu.]
[6] Serwis Rzeczpospolitej Polskiej. (2023) “Republika Korei – Polska w Republice Korei” Gov.pl.
[https://www.gov.pl/web/republikakorei/relacje-dwustronne.]
[7] wnp.pl. (2024) “Malezja: MSZ: Popieramy wniosek Polski o przystąpienie do grona stron traktatu TAC.” [https://www.wnp.pl/rynki-zagraniczne/malezja-msz-popieramy-wniosek-polski-o-przystapienie-do-grona-stron-traktatu-tac,869429.html.]
[8] wpolityce.pl. (2024). “Sikorski w Azji. Żaryn rozbraja jego przechwałki ws. Rosji.” wpolityce.pl.
[https://wpolityce.pl/polityka/704603-sikorski-w-azji-zaryn-rozbraja-jego-przechwalki-ws-rosji.]
[9] CSM – Centrum Stosunków Międzynarodowych. (2024.) “Analiza CSM: „Polska wobec krajów ASEAN” CSM – Centrum Stosunków Międzynarodowych. csm.org [https://csm.org.pl/analiza-csm-polska-wobec-krajow-asean/.]
[10] Serwis Rzeczpospolitej Polski (2016) “Współpraca Polityczna – Polska w ChRL – Portal Gov.pl.” Polska w ChRL. [https://www.gov.pl/web/chiny/wsp-polityczna.]
[11] “Raport Specjalny: Chiny – Lipiec 2024” (2024) | Serwis Spółki PFR S.A.” Pfr.pl. [https://pfr.pl/artykul/raport-specjalny-chiny-lipiec-2024-r.]