Integracja Macedonii Północnej z Zachodnimi partnerami

27 marca 2020 roku Macedonia Północna oficjalnie dołączyła do Sojuszu Północnoatlantyckiego,  jako 30 pełnoprawny sojusznik NATO. Porozumienie między Skopje a NATO zostało zawarte po tym, jak Macedonia zgodziła się zmienić oficjalną nazwę swojego państwa na Macedonia Północna, kończąc długotrwały spór historyczny z Grecją. Dla dążącej do zaciśnięcia więzi z Zachodem Macedonii Północnej, kolejnym wyzwaniem jest proces przystąpienia do Unii Europejskiej. Od 2005 roku Republika posiada status państwa kandydującego. Czynione przez lata postępy w walce z korupcją i przestępczością zorganizowaną, a także reformy administracji publicznej i sądownictwa spowodowały, że 24 marca 2020 roku Republika Macedonii Północnej wraz z Albanią otrzymały polityczną zgodę na rozpoczęcie negocjacji akcesyjnych z Unią Europejską. 

Przetasowania władzy w Kosowie

Dnia 3 lutego 2020 roku został powołany nowy rząd na czele z liderem opozycyjnego ugrupowania Samostanowienie (Vetëvendosje) – Albinem Kurtim. Głównymi celami nowego premiera jest walka z korupcją, reformy społeczno-gospodarcze, integracja z UE i USA, przy zachowaniu samodzielnej polityki w relacjach z Serbią. Utworzony w 2010 roku ruch Samostanowienie zyskał popularność, sprzeciwiając się działaniom Zachodu w Kosowie oraz auspicjom UE w negocjacjach z Serbią. Antyestablishmentowe ugrupowanie weszło w koalicję z prawicową partią - Demokratyczną Ligą Kosowa (LDK). Jednak, 25 marca 2020 roku, zaledwie miesiąc po utworzeniu nowego rządu, gabinet premiera Albina Kurtiego otrzymał w parlamencie wotum nieufności. Wniosek zainicjowała partia koalicyjna LDK. Głównym powodem złożenia wotum miał być brak porozumienia w kwestii ogłoszenia stanu wyjątkowego i dymisja ministra spraw wewnętrznych z partii LDK. Jednak według Ośrodka Studiów Wschodnich (OSW) prawdziwą przyczyną był niepokój koalicjantów przed zapowiadanymi działaniami antykorupcyjnymi. Nowy rząd premiera Avdullacha Hotiego z partii LDK został utworzony 3 czerwca 2020 roku. Nowy rząd poparło 61 głosów ze 120 osobowego parlamentu, partia Samostanowienie zbojkotowała głosowanie. Do koalicji weszły partie – Inicjatywa Socjaldemokratyczna (NISMA) oraz Przyszłość Kosowa (AAK). 

Ciąg dalszy konfliktu serbsko-czarnogórskiego 

Po prawie roku konflikt serbsko-czarnogórski dotyczący kontrowersyjnej ustawy o wolności religijnej osiągnął apogeum. Ustawa o wolności religijnej stała się kością niezgody w stosunkach serbsko-czarnogórskich pod koniec 2019 roku. Serbski Kościół Prawosławny i społeczność serbska w Czarnogórze oskarża Milo Dukanovicia o zamiary zawłaszczenia majątku cerkiewnego. Według tej ustawy wszystkie wspólnoty religijne w Czarnogórze będą musiały przedstawić dowód własności majątków sprzed 1918 roku. Warto zauważyć, że serbską narodowość deklaruje w Czarnogórze aż 28% społeczeństwa. W listopadzie 2020 roku ustępujący rząd Czarnogóry wydalił Ambasadora Serbii. Ambasador został wydalony za wystąpienie, na którym określił decyzję Czarnogóry o przyłączenie się do Serbii z 1918 „wyzwoleniem”. Serbia dokonała aktu retorsji wydalając Ambasadora Czarnogóry w Serbii, jednak w ostateczności zmieniła zdanie. Prawdopodobnie rząd Serbii liczy na zmianę kierunku prowadzenia polityki przez nowy rząd w Czarnogórze.

Pandemia Covid-19 w Estonii: łączna liczba przypadków od początku pandemii - 39 212, liczba zgonów – 354. Od drugiej połowy listopada po raz pierwszy w pandemii, Estonia odnotowuje silny wzrost zakażeń i zgonów.

• Wycofanie USA z porozumienia paryskiego 

Stany Zjednoczone zostały pierwszym państwem, które formalnie wycofało się z paryskiego porozumienia klimatycznego. USA zobowiązało się do obniżenia emisji dwutlenku węgla do 2025 roku o 26-28 proc. w porównaniu do 2005 roku. Donald Trump uznał porozumienie za niekorzystne, uprzednio niejednokrotnie wyrażał swój sprzeciw wobec postanowień umowy. Pomimo, że podkreślał wagę debaty nad zmianami klimatycznymi, to uznał cele oraz środki umowy za zbyt kosztowne dla gospodarki USA. Rezygnacja z zobowiązań wynikających z porozumienia ma być, wg Trumpa, korzystna dla amerykańskiego sektora energetycznego i przemysłu. Porozumienie paryskie podpisane przez prawie 200 państw jest pierwszą w historii umową międzynarodową zobowiązującą państwa do działań na rzecz ochrony klimatu. Jednakże, Prezydent Joe Biden zapowiedział, że powrót do porozumienia będzie jednym z pierwszych kroków w nowej prezydenturze. Zaznaczył, że chce on "przywrócić Ameryce pozycję lidera w dziedzinie zmian klimatycznych".

2020 rok narzucił wszystkim specyficzne warunki, jednak w Ameryce Łacińskiej sytuacja wyglądała naprawdę źle. Koronawirus w Meksyku rozbroił tamtejszą administrację. Wysoka liczba zakażeń i zgonów to temat, który może paść w kontekście podsumowania roku praktycznie dla każdego państwa, lecz w Meksyku wirus okazał się być nie tylko problemem samym w sobie, ale także elementem fuzyjnym innych dużych wyzwań tego kraju. Nierozwiązane problemy, jak wojna narkotykowa wybrzmiały przy epidemii jeszcze głośniej. Katastrofy naturalne przy zdemolowanej ochronie zdrowia były jeszcze bardziej dotkliwe. Zwalczanie wysokiej przestępczości w priorytetach rządu zeszło na dalszy plan. Rewolucyjny w swoich postulatach jak na meksykańskie realia rząd MORENA stracił rok efektywnych zmian i reform. Nie da się przeprowadzić reformy gospodarczej przy towarzyszącym lockdownie. Ciężko walczyć z kartelami, gdy przy ogromnej liczbie zakażeń służby porządkowe muszą skupić się przede wszystkim na pomocy potrzebującym. Epidemia przewyższyła możliwości budżetowe Meksyku. Doprowadziło to do wzrostu bezrobocia i ubóstwa. Kartele, które miały stać się słabsze przez zamknięte granice paradoksalnie zauważalne były na ulicach meksykańskich miast, jak nigdy wcześniej. Przy tym wszystkim nie zabrakło miejsca na populistyczne hasła i autorytarne zapędy rządu (o jakie łatwo przy lockdownie), które doprowadziły do tego, że ludzie musieli wychodzić na ulicę, żeby walczyć o swoje prawa.

Niniejszy artykuł przedstawia wybór najważniejszych wydarzeń w Wenezueli w roku 2020 w kolejności chronologicznej. Celem jest przedstawienie tych zdarzeń i czynników, które miały największy wpływ na sytuację polityczną, ekonomiczną i społeczną Wenezueli.

Artykuł jest częścią cyklu podsumowującego rok 2020 w USA. Dzisiejszy wpis traktuje o najważniejszych wydarzeniach politycznych, które miały miejsce w minionym roku w Stanach Zjednoczonych. Jest to jedynie wybór kilku wydarzeń, które mają długotrwały wpływ na politykę międzynarodową, lub krajową w USA. Zestawienie nie obejmuje zagadnień bezpośrednio związanych z pandemią koronawirusa.

1. Były sędzia i antyrządowy aktywista ujawniający rzeczywistość kubańskiej judykatury (styczeń)

Antyrządowe protesty na Kubie są wydarzeniami tak powszechnymi, że chyba już mało kogo dziwią. Do grona aktywistów antyrządowych dołączył w styczniu zeszłego roku Edel González Jiménez. Były sędzia poinformował, powołując się na państwowe dokumenty, że tysiące więźniów (często o charakterze politycznym) na Kubie zostaje skazanych na podstawie wątpliwych zarzutów. Co więcej, opowiedział o kontroli wymiaru sprawiedliwości przez służby ochrony państwa, które to wyjątkowo często celowo “tworzą” sprawy przeciwko wrogom politycznym, tylko po to, by móc konkretne osoby zamknąć w więzieniu. Pod tymi twierdzeniami podpisał się również aktywista antyrządowy Javier Larrondo, który dodatkowo wskazał częste notowanie zarzutów za bycie “antyspołecznym”, bądź “niebezpiecznym”, oczywiście zdaniem judykatury kontrolowanej przez komunistyczny aparat rządowy. Według danych ujawnionych przez The New York Times, w 92% przypadków w sprawach o podobnym charakterze udaje się oskarżonego skazać.

WYBORY PARLAMENTARNE W GRUZJI

31 października 2020 odbyły się wybory parlamentarne w Gruzji. Do jednoizbowego parlamentu gruzińskiego wybieranych jest 150 deputowanych na czteroletnią kadencję w systemie mieszanym. W czerwcu tego roku przyjęto poprawkę do konstytucji zmieniającą ordynację wyborczą. Według nowelizacji, dokonany został nowy podział mandatów, zgodnie z którym 120 deputowanych wyłania się w systemie proporcjonalnym (wcześniej 77) oraz 30 z nich w systemie większościowym (wcześniej 73). Zmniejszono także próg wyborczy dla pojedynczych partii do 1% (wcześniej 5%) oraz dla koalicji - liczba partii razy 1%.