UNIA EUROPEJSKA
Dramat migrantów dryfujących na Morzu Śródziemnym trwa. Chodzi o statek Open Arms, którego nie przyjęły ani Rzym, ani Malta. Tym razem do podjęcia działań w celu ratowania osób znajdujących się na okręcie wezwał przewodniczący Parlamentu Europejskiego David Sassoli. Zwrócił się on do szefa Komisji Europejskiej, by podjęto kroki ku uratowaniu statku należącego do hiszpańskiego NGO, mającego na pokładzie ponad 120 migrantów, których nie chce przyjąć żaden kraj członkowski UE. Ze statku Open Arms uratowano tylko 3 osoby. Potrzebowały one natychmiastowej pomocy medycznej. Sassoli chce, by KE zabrała głos w tej sprawie i spowodowała zmianę polityki względem osób znajdujących się na pokładzie – by państwa UE zdecydowały się na ich przyjęcie. „Europa nie może stracić serca i duszy” – nawoływał Sassoli. Rzeczniczka KE z kolei wezwała w imieniu Komisji kraje UE do znalezienia rozwiązania w omawianej kwestii. Annika Breidthardt przekazała, że jak na razie nie było żadnej reakcji na apel i jak dotąd nie wpłynął żaden wniosek ze strony członków Wspólnoty.
O polityce migracyjnej mówił też papież Franciszek w wywiadzie udzielonym włoskiemu dziennikowi „La Stampa”. Zaznaczył, że priorytetowe prawo – prawo do życia – musi być bezwzględnie przestrzegane. Należy działać na rzecz pokoju, szczególnie w kontekście Bliskiego Wschodu, gdzie widmo wojny czy głód to codzienność. Franciszek pozytywnie wypowiedział się na temat Ursuli von der Leyen. Stwierdził, że kobiety mają siłę i energię równą tej, która towarzyszyła ojcom założycielom zjednoczonej Europy i potrafią ludzi do siebie zbliżać. A wygląda na to, że obecnie Europa właśnie tego zintegrowania potrzebuje najbardziej.
50 mln euro trafi do najbiedniejszych krajów Afryki – Somalii, Etiopii, Kenii i Ugandy. Potrzeba dofinansowania tych regionów jest paląca. W państwa te uderzyła bowiem poważna w skutkach susza. Faktem jest, że rolnictwo czy pasterstwo to główne źródła dochodów dla tamtejszej ludności. Stan, który obecnie się utrzymuje to zatem bardzo duży problem. Statystyki są przerażające – ok. 4 mln dzieci i 3 mln kobiet ciężarnych/karmiących piersią to grupy niedożywione. Pieniądze przekazane przez Unię Europejską mają zostać przeznaczone na zapewnienie mieszkańcom Afryki żywności czy podstawowej opieki medycznej.
Komisja Europejska obiecała przyjrzeć się sprawie zasygnalizowanej przez Cypr. Chodzi o relokację pięciu tysięcy migrantów, którzy ubiegają się w tym kraju o azyl. Postulat Cypru to przyjęcie tych osób przez inne państwa UE. Z danych cypryjskich władz wynika, że z roku na rok wniosków jest coraz więcej. Porównując proporcje osób ubiegających się o azyl z mieszkańcami wyspy, liczba rzeczywiście robi wrażenie. Od stycznia do czerwca br. złożonych zostało niemal siedem tysięcy wniosków, co stanowi wzrost o 130 procent względem roku wstecz. Cypr nie jest ponadto zadowolony ze współpracy z Turcją, również w kwestii migrantów. Komisja Europejska monitoruje sytuację i analizuje list ws. azylantów, przesłany przez cypryjskiego ministra spraw wewnętrznych.
Chorwacja, krok po kroku, coraz szybciej zbliża się do strefy euro. Szacuje się, że kraj ten przystąpi do Eurolandu do 2023 roku. Co ciekawe, o przyjęciu nowej waluty prawdopodobnie nie zdecyduje dedykowane temu referendum, a referendum, które już się odbyło – akcesyjne. Premier tego kraju zapewnił, że skoro Chorwaci zagłosowali za przyłączeniem się do struktury UE, i to z wynikiem 67 procent na „tak”, to jednoznaczne jest to z „tak” dla euro. Etap, na który Chorwacja właśnie wkracza to przeprowadzenie przez Europejski Bank Centralny tzw. „Stress testy” w pięciu największych bankach omawianego kraju.
Czy w kontekście kryzysu, jaki ma miejsce w Wenezueli, można mówić o zażegnaniu go za pomocą dialogu czy raczej środków jednostronnych? Inne podejście w tej sprawie ma z pewnością Unia Europejska, a inne Stany Zjednoczone. Podczas gdy Donald Trump wymierzył w ten kraj najdotkliwsze sankcje, UE wzywa do dialogu. Na wokandzie jest m.in. handel. John Bolton ostrzegał ostatnio zagraniczne firmy przed sankcjami, w razie robienia interesów z Wenezuelą. Faktem jest jednak, że w kraju tym wciąż działają europejskie firmy, którym agresywna polityka Stanów z pewnością nie jest na rękę.
Autorka: Agata Karbowicz
Źródła:
https://www.euractiv.pl/
https://www.lastampa.it/vatican-insider/it/2019/08/09/news/papa-francesco-il-sovranismo-mi-spaventa-porta-alle-guerre-1.37325868?refresh_ce
SZWAJCARIA
Fête des Vignerons- festiwal winiarzy w Vevey, organizowany raz na 20 lat, zakończył się w niedzielę 11 sierpnia w spektakularnym stylu. Była to już dwunasta edycja festiwalu, który ma na celu oddanie czci tradycji uprawy winorośli w regionach Lavaux i Chablais. Pierwsze takie wydarzenie miało miejsce w 1797 roku. Tegoroczna edycja kosztowała ok. 100 milionów franków szwajcarskich (102 miliony USD). W ciągu 25 dni festiwalu ponad milion odwiedzających przybyło do małego miasteczka nad jeziorem w zachodniej Szwajcarii. Między 18 lipca, a 11 sierpnia odbyło się ponad 20 widowisk, na które łącznie sprzedano 355 tysięcy biletów.
Dzięki swojej wysokiej od wieków popularności oraz bogatej historii w 2016 roku festiwal Fête des Vignerons został wpisany na światową listę dziedzictwa UNESCO.
Autorka: Joanna Wróblewska
Źródło:
NIEMCY
Budzący od lat kontrowersje podatek "Soli", czyli tak zwany podatek solidarnościowy, ma zostać zniesiony dla niemal wszystkich obywateli niemiec. Jak poinformował wicekanclerz i minister finansów Republiki Federalnej Niemiec, Olaf Scholz z SPD, przygotował on projekt ustawy, która ma znieść podatek. "Soli" został wprowadzony w 1991 roku jako źródło finansowania wojny w Zatoce Perskiej, ale także wspierania przemian ustrojowych Europy Środkowej i Wschodniej oraz Zjednoczenia Niemiec, skąd właśnie potoczna nazwa "podatku solidarnościowego". Według planów w 2021 roku 95% społeczeństwa niemieckiego ma zostać zwolniona z opłat, tym samym budżet kraju straci na tym około 19 miliardów euro.
Po ostatnich słowach Donalda Trumpa zawisła w powietrzu groźba o przeniesieniu wojsk USA stacjonujących w Niemczech do Polski. Dzieje się tak dlatego, że Niemcy do tej pory nie wywiązują się z zobowiązania przeznaczenia 2% wartości PKB na zbrojenia, do której zobligowały się kraje członkowskie NATO. Niemcy jednak twierdzą, że wręcz przeciwnie - wywiązują się z zobowiązania, wliczając w to wydatki przeznaczone na pomoc humanitarną, co ma pozwolić chronić Niemcy przed falą imigrantów. Sprawę skomentował były minister spraw zagranicznych Polski, Witold Waszczykowski, który stwierdził, że groźba raczej nie dojdzie do skutku, ponieważ USA mają na terenie Niemiec już przygotowaną całą infrastrukturę wojskową, w tym szpital wojskowy, której w Polsce nie ma, więc taka inwestycja może być zbyt nieopłacalna.
Niemcy również borykają się obecnie z problemem braku dostępu lekarstw w aptekach. Brak ponad 220 lekarstw na niemieckim rynku jest spowodowany przeniesieniem produkcji do Azji, ale także niedopuszczeniem do sprzedaży wielu substancji, które nie sprostały wymogom jakościowym stawianym przez firmy farmaceutyczne. Z podobnymi problemami borykała się też Polska, obecnie problem dotyka też Czechy, Austrię, a nawet Szwajcarię.
Rząd Niemiec reaguje na wycinki lasów w Amazonii. Pojawiły się wątpliwości, czy polityka prezydenta Brazylii, Jaira Bolsonaro, sprzyja zahamowaniu nielegalnej wycinki lasów, ponieważ instytut kosmiczny w Brazylii, monitorujący Puszczę Amazońską, doniósł o drastycznym wzroście nielegalnego wyrębu Puszczy, oscylującego w granicach 2 254 km2 lasów. Szef tego rządowego instytutu kosmicznego krótko po upublicznieniu tych danych został zwolniony, przez co pojawiły się wątpliwości czy rząd Brazylii "konsekwentnie realizuje jeszcze plan zmniejszenia procesu deforestacji w Brazylii", jak wypowiedziała się Svenja Schulze, Federalna Minister Środowiska Niemiec. Do czasu wyjaśnienia przyczyn tej sytuacji rząd niemiecki zdecydował się na wstrzymanie dopłat w wysokości 35 milionów euro na rzecz Międzynarodowego Funduszu Amazonii. Największym płatnikiem jest jednak Norwegia, która również grozi już wstrzymaniem dopłat.
Autorka: Jolanta Pietrasik
Źródła:
https://www.wnp.pl/przemysl-obronny/niemcy-obecnosc-zolnierzy-usa-w-rfn-lezy-w-interesie-obu-stron,351134_1_0_0.html
https://wpolityce.pl/polityka/458952-tylko-u-nas-waszczykowski-o-grozbach-usa-wobec-niemiec
https://dorzeczy.pl/swiat/110811/Niemcy-Apteki-maja-problem-z-dostepnoscia-lekow.html
http://next.gazeta.pl/next/1,168930,25077467,niemcy-zawieszaja-wplaty-do-funduszu-amazonii-prezydent-brazylii.html
Grupa Regionalna Ameryka Północna przygotowała po raz pierwszy biuletyn informacyjny z regionu.
Chiny
Protesty w Hongkongu trwają już siódmy tydzień i nic nie wskazuje na to, by sytuacja miała poprawić
się w najbliższym czasie. Przeciwnie - napięcie wydaje się rosnąć. Protestujący po raz pierwszy na
ulice wyszli w czerwcu. Mówiono wówczas o ostatniej szansie na wygranie walki o Hongkong, która
zaczęła się w 2014 roku. 1 lipca demonstranci dostali się do budynku parlamentu, gdzie na ścianach
pisali hasła o wycofaniu ustawy ekstradycyjnej, a ustawę zasadniczą darto na kawałki, a już 24
godziny później, w nocy pod tym samym gmachem policja użyła gazu łzawiącego przeciwko
protestującym. Również nocą 21 lipca manifestanci zostali zaatakowani przez ubranych na biało
mężczyzn, którzy pojawili się na stacji metra Yuen Long uzbrojeni w drewniane i metalowe kije.
Uważa się, że są to członkowie triad, tradycyjnych zorganizowanych grup przestępczych,
podejrzanych o kolaborację z władzą popieraną przez Pekin. Rannych zostało 45 osób, a jedna jest w
stanie krytycznym.
Władze oskarżane są o zainicjowanie ataku, policja natomiast o opieszałość i zlekceważenie wydarzeń
z Yuen Long. Służby, pracownicy szkół oraz innych placówek apelowali do władz o wzmożenie
wysiłków w poszukiwaniu sprawców ataku z 21 lipca.
Poza społecznymi konsekwencjami sporów protestujących z władzą (socjologowie obawiają się nawet
wzrostu liczby samobójstw w tym regionie), ostatnie wydarzenia były również ciosem ekonomicznym
dla miasta. Zamkniętych było wiele sklepów, galerie handlowe oraz punkty firmy Apple.
Przyszłość miasta w dalszym ciągu stoi pod znakiem zapytania, jednak protestujący nie planują
rezygnować z walki.
Źródła:
https://businessinsider.com.pl/wiadomosci/hongkong-moze-ucierpiec-ekonomicznie-w-wyniku-agresj
i-zwolennikow-pekinu/9w93tzd
https://www.theguardian.com/world/2019/jul/25/hong-kong-protesters-defy-police-ban-gang-attack
https://edition.cnn.com/2019/07/21/asia/hong-kong-deaths-suicide-dark-intl-hnk/index.html
Wizyta ministra spraw zagranicznych Chińskiej Republiki Ludowej w Warszawie
W dniach 8-9 lipca miała miejsce wizyta ministra Wang Li w Warszawie. W ramach wizyty szef
chińskiej dyplomacji spotkał się z prezydentem Andrzejem Dudą i ze swoim polskim
odpowiednikiem, ministrem Jackiem Czaputowiczem. Po czterech latach przerwy odbyło się również
II posiedzenie Polsko-Chińskiego Komitetu Międzyrządowego. W posiedzeniu uczestniczyli
przedstawiciele 15 ministerstw i instytucji państwowych z obu stron, w tym ministrowie właściwi ds.
gospodarczych, rolnych, finansowych i transportu. Ministrowie odbyli też spotkanie dwustronne.
Pierwsze posiedzenie tego Komitetu miało miejsce w 2015 roku w Pekinie.
Podczas spotkania doszło m.in. do przekazania decyzji o przyznaniu polskiemu przewoźnikowi LOT
dodatkowych par slotów na lotniskach w Pekinie. Dzięki temu już niedługo samoloty LOT-u będą
latać siedem razy w tygodniu na trasie Warszawa-Pekin. Minister Wang Li deklarował również, że
Chiny są gotowe importować z Polski "więcej towarów dobrej jakości, które odpowiadają potrzebom
chińskiego społeczeństwa" oraz wzywał do pogłębienia współpracy polsko-chińskiej poprzez
inwestycje w Inicjatywę Pasa i Szlaku. "Musimy przywiązywać dużą wagę do współpracy w ramach
formatu 17+1. Siedem lat temu w Warszawie zgromadzili się przywódcy z Chin i krajów Europy
Środkowo-Wschodniej, co dało początek temu formatowi współpracy regionalnej (...)Chiny i Polska
jako inicjatorzy tego formatu i największe kraje w tym mechanizmie powinny przewodzić tej
współpracy".
Wizyta miała wyjątkowy charakter, również ze względu na 70. rocznicę nawiązania polsko- chińskich
stosunków dyplomatycznych. Samo miejsce spotkania także nie było przypadkowe, ponieważ 60 lat
temu właśnie w Łazienkach dyplomaci amerykańscy (pod kierownictwem ówczesnego ambasadora
USA w Polsce Waltera Stoessela) rozpoczęli cykl spotkań z przedstawicielami Pekinu. Celem było
wprowadzenie stosunków amerykańsko-chińskich na nowy poziom i nawiązanie kontaktów z
administracją przewodniczącego Mao Zedonga.
Źródła:
https://businessinsider.com.pl/polityka/polski-msz-o-wizycie-chinskiego-ministra-w-polsce/c0
egnrv
https://www.msz.gov.pl/pl/p/pekin_cn_a_pl/aktualnosci/wizyta_ministra_spraw_zagranicznyc
h_chinskiej_republiki_ludowej_w_warszawie
Australia
W środę 24 lipca na Uniwersytecie w Queensland (University of Queensland) rozpoczęły się
protesty studentów, którzy chcą zamknięcia działającego na tej uczelni Instytutu Konfucjusza
(Confucius Institute).
Sprzeciw studentów przeciwko obcym wpływom na australijskich uczelniach został
zapoczątkowany po podpisaniu porozumienia pomiędzy uniwersytetem a sponsorowanym przez
Chiny Instytutem Konfucjusza. Porozumienie to zakłada, że władze w Pekinie mają wpływ na
kierunek działalności nowo powstałej jednostki. Instytuty Konfucjusza powstały również na innych
australijskich uczelniach: Uniwersytecie Griffitha, Uniwersytecie La Trobe oraz Uniwersytecie
Karola Darwina.
Podczas środowego protestu doszło do brutalnych starć demonstrantów z pro-chińskimi
studentami usiłującymi przerwać protest, co zwróciło światową uwagę na sytuację australijskich
uniwersytetów. Sytuację zaogniło oświadczenie Chińskiego Konsulatu w Brisbane, który poparł próbę
zakłócenia demonstracji. Zdecydowanie sprzeciwiła się temu minister spraw zagranicznych Australii,
Marise Payne, oświadczając, że zachowanie pro-chińskiej grupy ingerowało w wolność słowa i
wypowiedzi, które przysługuje protestującym studentom.
Tydzień później protestujący pojawili się z hasłami takimi jak “Instytut Konfucjański jest
przykrywką dla centrum propagandy” ("Confucius Institute is code for propaganda centre" ). Na tym
pokojowym proteście pojawiło się 70 osób na spodziewanych 500.
Jedna ze studentek pochodząca z Hongkongu zalecała pozostałym studentom, aby zakrywali
podczas protestów swoje twarze, ona sama przyznała zaś, że chociaż popiera swoich kolegów, nie
dołączy do nich w obawie, że “zniknie” po powrocie do kraju. Również inni studenci przyznają, że
boją się reagować, nawet poprzez pisanie komentarzy w mediach społecznościowych.
Instytuty Konfucjańskie działają na wybranych australijskich uczelniach z ramienia Hanbanu,
czyli części Chińskiego Ministerstwa Edukacji. Zadaniem Hanbanu i podległych mu instytutów jest
propagowanie języka chińskiego i chińskiej kultury poza granicami kraju. Pomimo protestów uczelnie
nie zamierzają zrezygnować ze współpracy ze stroną chińską i likwidować Instytutów.
Źródła:
https://www.canberratimes.com.au/story/6303480/identification-fears-at-qld-china-protests/?cs=14231
https://www.sbs.com.au/news/queensland-university-students-protest-china-funded-education
https://www.theguardian.com/australia-news/2019/jul/24/china-hong-kong-students-clash-university-
queensland
Korea Północna
W środę 31 lipca po raz kolejny na niebie pojawiły się pociski wystrzelone z okolic
Wonsanu. był to drugi wystrzał w przeciągu siedmiu dni. Poprzedni nastąpił w środę 24 lipca
i był pierwszym od czasu czerwcowego spotkania Donalda Trumpa z Kim Dzong-unem.
Władze Korei Południowej stwierdziły, że były to pociski innego rodzaju od tych, które
wcześniej były używane do ćwiczeń.
Podejrzewa się, że wystrzały są związane z kolejnymi protestami Pyongyangu przeciwko
corocznym wspólnym ćwiczeniom militarnym USA i Korei Południowej, zaplanowanym na
początek sierpnia. Oba państwa nie zgodziły się na ich odwołanie, pomimo wyraźnego
protestu ze strony Korei Północnej.
Według analityków, władze w Pyongyangu mogą planować wystrzelenie kolejnych próbnych
pocisków. Pojawiają się nawet głosy, że może to wpływać na rozmowy denuklearyzacyjne i
jest “próbą siły” pomiędzy USA a Koreą Północną. Jest to uprawdopodobnione również
przez fakt, że pomimo dużych nadziei co do poprawy relacji pomiędzy państwami, nie został
zaplanowany żaden kolejny szczyt.
Wręcz przeciwnie, pomimo obietnic i sankcji Korea Północna wydaje się kontynuować testy
nowej broni. W zeszłym tygodniu pokazała również nową łódź podwodną, która według
szacunków południowokoreańskich ekspertów może przenosić do trzech pocisków
balistycznych.
Źródło:
https://www.bbc.com/news/uk-49173514?intlink_from_url=https://www.bbc.com/news/worl
d/asia&link_location=live-reporting-story
Korea/Japonia
Na początku lipca tego roku Japonia uznała Republikę Korei za niewiarygodnego partnera
handlowego i zdecydowała o wprowadzeniu ograniczeń na eksport do Korei Południowej kluczowych
komponentów wykorzystywanych w produkcji m.in. wyświetlaczy OLED i półprzewodników -
poliamidów, polimerów i fluorowodoru. Oficjalnym powodem decyzji Japończyków ma być obawa,
że Seul nie jest w stanie zagwarantować bezpieczeństwa swojego handlu zagranicznego. Japonia
twierdzi, iż eksportowane do Korei Południowej substancje wykorzystywane do produkcji urządzeń
elektronicznych (w tym poliamidy i fluorowodór, na których produkcję Tokio posiada faktyczny
monopol) mogą trafiać także na Północ, do reżimu Kim Dzong Una, gdzie mogą zostać użyte np. do
produkcji broni chemicznej.
Odpowiedzią Korei jest stwierdzenie, że te obostrzenia stanowią odwet za wyroki koreańskich sądów
zobowiązujące japońskie koncerny do wypłaty odszkodowań dla osób wykorzystywanych do
przymusowej pracy w latach 1910-1945. Japonia uważa te zobowiązania za spłacone kwotą 300
milionów USD w ramach porozumienia normalizacyjnego z Koreą z 1965 roku , dlatego obie strony
nie mogą dojść w tej kwestii do porozumienia.
Ten konflikt doprowadził do sytuacji, w której oba kraje balansują na granicy wojny handlowej
połączonej ze wzmożonym bojkotem konsumenckim. W koreańskich sklepach zaczęto oznaczać
towary krajowej produkcji państwowymi flagami, błyskawicznie pojawiły się japońskie flagi
promienistego słońca (znienawidzone jako symbol kojarzony z wojenną agresją, obecnie
wykorzystywane są przez japońską marynarkę) przekreślane i opatrywane informacją, że japońskich
produktów w danym miejscu się ani nie sprzedaje, ani nie kupuje. W wyniku takich działań ucierpiała
w Japonii sprzedaż piwa oraz turystyka. Krytycy sankcji wobec Korei twierdzą również, że mogą one
doprowadzić do destabilizacji światowego handlu półprzewodnikami.
Do 2 sierpnia Japonia ma zdecydować, czy Seul pozostanie na prestiżowej “białej liście” 27 państw
traktowanych przez Tokio jako zaufani partnerzy handlowi. Jednak rosnące napięcie i wypowiedzi
członków japońskiego rządu wskazują, że konflikt nie zostanie zażegnany z dnia na dzień.
Źródła:
https://businessinsider.com.pl/wiadomosci/wojna-handlowa-japonia-korea-poludniowa-w-tle-reparacj
e-wojenne/e32vwnz
https://thediplomat.com/2019/07/japan-korea-trade-war-starts-to-bite/
Autorka: Anna Pyrek
OD 29 LIPCA DO 4 SIERPNIA
UNIA EUROPEJSKA
8 września w Rosji odbędą się wybory do Moskiewskiej Dumy Miejskiej. Na miesiąc przed tym wydarzeniem na ulicach Moskwy doszło do protestów w związku z odmową rejestracji 57 kandydatów opozycji. Wcześniejszy protest w tej sprawie wsparło 23 tysiące osób, dlatego kolejne zgromadzenie zostało przez władze zakazane. Społeczeństwo i tak zdecydowało się na manifestację – w gronie ok. 3,5 tys. osób. Wobec zgromadzonych policja użyła siły. Niemal 1,4 tys. osób zatrzymano, a ok. 80 zostało rannych. Maja Kocijančič, rzeczniczka Komisji Europejskiej ds. zagranicznych, wydała w tej sprawie komunikat. Kocijančič zaznaczyła, że zatrzymania i nieproporcjonalne użycie siły w stosunku do demonstrantów zebranych w ramach pokojowego zgromadzenia skutkowały aresztami, co więcej – były niezgodne z wolnością słowa, zrzeszania się czy prawem do pokojowych zgromadzeń. Wobec zbliżających się wyborów, kluczowe jest stworzenie równych warunków dla wszystkich – również opozycji. „Oczekujemy, że Rosja wypełni podczas tego głosowania swoje zobowiązania wobec OBWE oraz innych organizacji międzynarodowych” – czytamy w oświadczeniu. Aleksiej Nawalny, lider opozycji, został z kolei przewieziony do szpitala po tym, jak na jego twarzy wystąpiła reakcja alergiczna. Spekuluje się, że wywołana próbą otrucia.
Po długich negocjacjach zakończonych – wydawać by się mogło – happy endem, umowa pomiędzy Unią Europejską a Mercosur (Wspólny Rynek Południa), jest coraz częściej poddawana w wątpliwość. W kontekście negatywnych skutków, jakie może nieść za sobą porozumienie, mówi się przede wszystkim o jego wpływie na środowisko. Eksperci przestrzegają przed konsekwencjami w postaci dalszego wylesiania Amazonii. Umowa ma być analizowana w ramach komisji niezależnych ekspertów, którzy przedstawią jej rzetelną ocenę. Porozumienie podpisane po wielu latach negocjacji to największa tego typu umowa – obejmująca blisko 750 mln ludzi na dwóch kontynentach.
Unia Europejska wyraziła „ubolewanie” względem sankcji nałożonych przez Stany Zjednoczone na Mohammada Dżawada Zarifa – ministra spraw zagranicznych Iranu. Zamrożenie aktywów i zakaz prowadzenia transakcji to wynik rzekomego rozpowszechniania przez Zarifa nieprawdziwych informacji nt. programu nuklearnego Iranu, rakiet balistycznych i sieci terrorystycznych. „Żałujemy tej decyzji” powiedział Carlos Martin Ruiz De Gordejuela, rzecznik KE, dodając, że Unia Europejska będzie nadal współpracować z Zafirem, utrzymując ważne kanały dyplomatyczne. Zafir ma bowiem opinię jednego z najbardziej umiarkowanych dyplomatów Iranu.
Stanowisko dyrektora Międzynarodowego Funduszu Walutowego po Christine Lagard być może przejmie Kristalina Georgiewa. Kraje Wspólnoty Europejskiej po 12 godzinach debaty ustaliły, że to Bułgarka reprezentować będzie UE w wyścigu na szczyt MFW – instytucji, której celem jest zapewnienie stabilności międzynarodowego systemu walutowego. Pozostałe regiony świata przedstawią kandydatów we wrześniu, a na październik zaplanowane jest wyłonienie następcy Lagard, która piastowała to stanowisko od 2011.
Źródła:
Autorka: Agata Karbowicz
UNIA EUROPEJSKA
Roszady na unijnych stanowiskach jeszcze się nie zakończyły. Od kilku dni znamy nazwisko przewodniczącej Komisji Europejskiej – to Niemka Ursula van der Leyen, która przewagą 9 głosów (zdobyła 383, przy konieczności uzyskania 374) została wybrana na przewodniczącą unijnej władzy wykonawczej. Na świeczniku jest jednak również nazwisko rodaka nowej liderki KE. Mówi się bowiem o Martinie Selmayr, który po 1,5 roku piastowania stanowiska sekretarza generalnego Komisji Europejskiej ma złożyć rezygnację. Po pierwsze powodem takiego obrotu sprawy jest uniknięcie piastowania ważnych stanowisk w UE przez osoby pochodzące z tego samego państwa. Czy to jedyny motyw? W kuluarach mówi się o kontrowersyjnie szybkiej karierze Niemca w unijnych strukturach, za co przez wielu eurodeputowanych jest krytykowany. Dla wielu również fakt ten podważa wiarygodność KE. Na liście potencjalnych następców Niemca znajduje się Olivier Guersent, dyrektor generalny ds. usług finansowych. Z Francji.
W dniach 17-18 lipca w Montrealu odbył się szczyt UE-Kanada. Z ramienia Unii udział w spotkaniach wzięli Donald Tusk i komisarz ds. handlu Cecilia Malmstrom. W trakcie szczytu zadeklarowano chęć podjęcia wspólnych działań i inicjatyw – m.in. w kontekście partnerstwa oceanicznego. Mowa tu o przeciwdziałaniu nielegalnym połowom czy zanieczyszczaniu mórz. Obie strony opowiedziały się za poparciem dla porozumienia klimatycznego i zapowiedziały walkę ze zmianami klimatu. Ma się ponadto zwiększyć współpraca jeśli chodzi o prowadzenie polityk zagranicznych czy też na rzecz promocji demokracji. Rozmawiano również o porozumieniu CETA, z którego kraj pod wodzą Justina Trudeau już korzysta – mimo sprzeciwom chociażby opozycji. Faktem jest jednak, że jedynie ok. 9% przedsiębiorstw na terenie omawianego kraju korzystało z zapisów porozumienia.
Unia Europejska wyraziła zaniepokojenie sytuacją na linii Iran-Wielka Brytania. Irańska Gwardia Rewolucyjna przejęła bowiem brytyjski tankowiec Stena Impero, zarzucając załodze nieprzestrzeganie międzynarodowego prawa morza. Inaczej twierdzi właściciel przejętego statku zapewniając, że płynął on zgodnie z zasadami nawigacji i międzynarodowych regulacji. Sytuacja ta może mieć odzwierciedlenie w ostatnich wydarzeniach, podczas których to irański tankowiec Grace 1 został zatrzymany przez Brytyjczyków. Chodziło o podejrzenie ewentualnego naruszenia sankcji UE nałożonych na Syrię. Stwierdzono, że tankowiec może dostarczać ropę do rafinerii w Banijas w Syrii.
Źródła:
https://www.euractiv.pl/section/instytucje-ue/news/prawa-reka-junckera-opuszcza-ke/
https://www.consilium.europa.eu/pl/meetings/international-summit/2019/07/17-18/
Autorka: Agata Karbowicz
SZWAJCARIA
We wtorek 16 lipca 2019 roku doszło do uroczystej inauguracji nowego budynku ambasady Szwajcarii w Rosji. Wydarzenie było rozpoczęciem trwających trzy dni uroczystości, w których udział wzięło ok. 800 dyplomatów, m.in. szwajcarski minister spraw zagranicznych Ignazio Cassis i jego rosyjski odpowiednik Siergiej Ławrow.
Budynek o wartości 42 mln CHF (42 mln USD) skupia zarówno służby dyplomatyczne, konsularne oraz rezydencję ambasadora, jak i różne agencje promujące interesy Szwajcarii za granicą, takie jak: Swiss Business Hub (promocja biznesowa), Pro Helvetia (promocja kulturowa) czy Switzerland Tourism. Nowa ambasada składa się z dwóch budynków – istniejącej konstrukcji z XIX wieku, która była zbyt mała dla personelu dyplomatycznego i urzędników, oraz nowego budynku, zaprojektowanego przez architektów z Lozanny- Brauen and Wälchli.
Nowa ambasada w rosyjskiej stolicy jest jednym z największych przedstawicielstw dyplomatycznych Szwajcarii za granicą i według Ministerstwa Spraw Zagranicznych odzwierciedla znaczenie stosunków między tymi dwoma krajami. Aktualnie w ambasadzie pracuje około 70 pracowników dyplomatycznych, w tym 31 obywateli Szwajcarii. Obecnym ambasadorem jest były sekretarz stanu do spraw zagranicznych Yves Rossier, który przebywa w Moskwie od grudnia 2016 roku.
Prace budowlane rozpoczęto przed kryzysem na Ukrainie w 2013 r. Ich zakończenie następuje po napiętych stosunkach w zeszłym roku między Szwajcarią a Rosją po doniesieniach o rzekomym szpiegowaniu przez Rosjan w Szwajcarii – Moskwa temu zaprzeczyła. Na konferencji prasowej w Genewie w listopadzie ubiegłego roku Cassis i Ławrow powiedzieli, że problemy rozwiązano przy pomocy dialogu.
Szwajcarski dyplomata w następujący sposób odniósł się do pytań o stosunek między bieżącymi wydarzeniami na scenie politycznej, a nową ambasadą jako symbolem relacji bilateralnych: „Kiedy budujesz ambasadę, jest to ambasada kraju. Nie jest ambasadą rządu, który kieruje tym krajem w konkretnym momencie historii. Ta ambasada ma tu zostać 100, może 200 lat. Nie odzwierciedla ona stanu relacji ani opinii na temat sposobu zarządzania krajem w określonym czasie”.
Najwięcej kontrowersji wzbudza jednak sposób pozyskiwania środków na uroczystości związane z budową nowej ambasady. Jedną z firm, które sponsorowały trzydniowe uroczystości była Grupa Volga. Jej właścicielem jest rosyjski miliarder Giennadij Timczenko, którego łączą bliskie relacje z prezydentem Vladimirem Putinem. Kulturalna fundacja Timczenki finansuje różne projekty w Szwajcarii. Szwajcarskie MSZ w tej kwestii podtrzymuje, że sponsorowanie imprez w ambasadach Szwajcarii nie jest nowym zjawiskiem – pomaga wzmocnić szwajcarską gospodarkę za granicą i odwrotnie, zachęca do inwestowania w Szwajcarii, co stanowi jeden z celów funkcjonowania ambasad.
Autorka: Joanna Wróblewska
UNIA EUROPEJSKA
Szczyt Bałkanów Wschodnich za nami – w kontekście unijnych interesów warto wspomnieć o decyzji podjętej podczas lipcowych spotkań i debat. Europejski Bank Inwestycyjny zapowiedział, bowiem, że zwiększy zaangażowanie finansowe w omawianym regionie. Dla samych zainteresowanych decyzja ta powinna być równoznaczna ze zintensyfikowaniem działań na rzecz modernizacji. Zapewnienie banku oznacza zwiększenie dofinansowania na projekty dotyczące środowiska, gospodarki społecznej, agendy cyfrowej czy ekologicznej. Precyzują je podpisane podczas szczytu pierwsze umowy, według których np. tereny albańskiej Tirany będą poddane rewitalizacji w celu polepszenia ochrony przeciwpowodziowej dla kilkudziesięciu tysięcy mieszkańców, a Belgrad doczeka się modernizacji systemu wodno-kanalizacyjnego. Inwestycja w państwach regionu ma dotyczyć zwiększenia konkurencyjności gospodarek, jak i bezpieczeństwa energetycznego.
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej rozpatruje pytania prejudycjalne dotyczące bezpieczeństwa w sieci, a ściślej tego, czy dane europejskich użytkowników Facebooka mogą (i na jakich warunkach) być przekazywane Stanom Zjednoczonym. Pytania prejudycjalne skierował do TSUE Sąd Najwyższy w Irlandii, a całą sprawę zainicjował Max Schrems – prawnik, założyciel European Center for Digital Rights. Trybunał ma ustalić, czy przekazywanie danych jest zgodne z tzw. Privacy Shield i czy USA spełnia unijne standardy, jeśli chodzi o dane europejskich użytkowników FB.
W agendzie przewodniczącego Rady Europejskiej Donalda Tuska znalazły się w minionym tygodniu wizyty w Azerbejdżanie, Armenii i Gruzji. Lider RE zwrócił uwagę m.in. na spór na linii Armenia-Azerbejdżan, podkreślając, że tylko dialog może go rozwiązać. Tusk podkreślił, że UE wspiera suwerenności, niezależność i integralność Azerbejdżanu, zaznaczając jednocześnie swój niepokój w związku z ofiarami śmiertelnymi, o których niestety słyszymy. Przewodniczący RE mówił przy tym o konieczności przestrzegania praw człowieka, praworządności i podstawowych wolności.
Donald Tusk podkreślił, że kraje UE wspierają Cypr, a ma to związek z działaniami, jakie podejmuje Turcja. Chodzi o nielegalne wydobywanie ropy przez ten kraj w pobliżu Cypru. W roboczej wersji wspólnego oświadczenia państw członkowskich UE widnieje zapis o zawieszeniu negocjacji ws. umowy o transporcie lotniczym i odmawianiu innych negocjacji na wysokim szczeblu. Oświadczenie mówi również o ograniczeniu finansowania Turcji w 2020. UE nie wyklucza restrykcyjnych kar. Z europejskiego centrum dowodzenia dochodzą jednak głosy, że przecież kraj ten jest istotnym partnerem, jeśli chodzi o kwestie migracyjne i terroryzm – i że Wspólnota Europejska ma to na uwadze.
Branża farmaceutyczna kształtuje debatę publiczną nie tylko w Polsce. Miniony tydzień to krok naprzód w realizacji oświadczenia uzgodnionego pomiędzy USA i UE. Donald Trump i Jean-Claud Juncker w lipcu ubiegłego roku dopięli negocjacje ws. programu transatlantyckiego handlu, który zobowiązuje strony porozumienia do ograniczania barier i zwiększenia handlu w sektorach, m.in. w branży farmaceutycznej. 11 lipca Urząd ds. Żywności i Leków USA uznał Słowację, jako ostatnie państwo członkowskie UE widniejące na liście. Oznacza to, że doszło do pełnego wdrożenia umowy o wzajemnym uznawaniu na linii UE-USA, jeśli chodzi o inspekcję mieszczących się na terenach obu stron zakładów produkujących leki. Umożliwi to w praktyce szybszą i tańszą dystrybucję leków na omawianych rynkach. „Zakończenie wdrażania umowy o wzajemnym uznawaniu jest nie tylko krokiem naprzód w stosunkach handlowych między UE a USA, ale także zapewni wysokiej, jakości leki z korzyścią dla pacjentów” – komentował Komisarz Vytenis Andriukaitis.
Źródła:
https://www.euractiv.pl/
https://ec.europa.eu/commission/presscorner/detail/pl/ip_19_4090
https://www.consilium.europa.eu/pl/press/press-releases/2019/07/11/speech-by-president-donald-tusk-at-the-batumi-international-conference/
Autorka: A. Karbowicz
FRANCJA
Francuski minister ochrony środowiska, François Rugy we wtorek złożył rezygnację związaną z nadmiernymi wydatkami. Minister został zmuszony do rezygnacji po opublikowaniu przez stronę Mediapart, poświęconą publikacjami śledczymi, artykułu, w którym stwierdzono, że minister Rugy i jego żona żyją jak królowie za pieniądze publiczne oraz zapraszają znajomych na wystawne przyjęcia w rezydencji służbowej przewodniczącego Zgromadzenia Narodowego Francji. Sam François Rugy stwierdził, że jego rezygnacja jest spowodowana tym, że został ofiarą linczu medialnego.
Francuska policja poinformowała o aresztowaniu 21 afrykańskich imigrantów, którzy 12 lipca ruszyli do Panteonu w Paryżu, by przeforsować swoje roszczenia dotyczące regulacji statusu imigrantów. Wobec aresztowanych zostanie wszczęte śledztwo dotyczące potencjalnego naruszenia prawa imigracyjnego. Jednemu z nich zostaną postawione zarzuty dotyczące zastosowania przemocy wobec policjanta. Protestujący należą do grupy „czarnych kamizelek”- znajdującego się w Paryżu stowarzyszenia imigrantów, które zaczerpnęło nazwę od protestujących od listopada ubiegłego roku antyrządowego ruchu „żółtych kamizelek”. W oświadczeniu wydanym w piątek przedstawiciele „czarnych kamizelek” powiedzieli, że żądają „dokumentów i domów dla wszystkich”, opisując siebie jako „nieudokumentowana oraz pozbawiona głosu i twarzy część Republiki Francuskiej”. Protestujący chcieli się również spotkać z premierem Edouardem Philippem, jednakże do takiego spotkania nie doszło.
14 lipca we Francji obchodzono Święto Bastylii. Jak co roku obchodom święta towarzyszyła defilada wojsk francuskich w Paryżu. W tym roku wzięło w niej udział 4,300 członków sił zbrojnych, 196 pojazdów, 237 koni, 69 samolotów oraz 37 helikopterów. Na obchody dnia Bastylii do Paryża, na zaproszenie prezydenta Macrona przybyło wiele polityków z całego świata, w tym: kanclerz Niemiec Angela Merkel oraz premier Wielkiej Brytanii Theresa May. W przemówieniu wygłoszonym z tej okazji prezydent Macron powiedział, że „Nigdy, od końca II Wojny Światowej, Europa nie była tak ważna (jak teraz)” oraz, że „Konstrukcja bezpieczeństwa Europy w połączeniu z Sojuszem Północnoatlantyckim, którego 70-lecie obchodzimy w tym roku, stanowi priorytet dla Francji”.
Źródła:
https://www.france24.com/en/20190716-lobster-champagne-french-minister-resigns-over-spending-scandal
https://www.france24.com/en/20190713-undocumented-migrants-occupy-paris-pantheon-black-vests-protest
https://www.france24.com/en/20190714-france-european-defence-cooperation-bastille-day-parade-macron
Autorka: Weronika Knowska
SZWAJCARIA
Kryzys Kościoła katolickiego dotknął nawet protestancką Szwajcarię. W ostatnich dniach, starania o odbudowę wiarygodności Kościoła podjął ks. Nicolas Betticher, który wezwał papieża i biskupów do ustanowienia niezależnych sądów w celu oceny przypadków nadużyć. Jego zdaniem, jest to jedyny sposób na wiarygodność instytucji w tym zakresie.
59-letni Nicolas Betticher jest sędzią w szwajcarskim Trybunale Diecezjalnym, kapłanem w Bernie, adwokatem i teologiem. Był także, między innymi, przewodniczącym Konferencji Episkopatu Szwajcarii, zastępcą przy Wielkiej Radzie we Freiburgu czy rzecznikiem byłego radnego federalnego Chrześcijańskiej Demokracji Rutha Metzlera.
Obecnie, zgodnie z prawem, przypadki nadużyć w Kościele katolickim muszą być zgłaszane Kongregacji Doktryny Wiary (Congrégation pour la Doctrine de la Foi), w której to biskupi odpowiedzialni są za rozpatrywanie spraw. Nicolas Betticher sugeruje utworzenie sądu dla każdej konferencji biskupiej - czyli dla każdego kraju - w celu zajęcia się przypadkami nadużyć. Sąd ten powinien obejmować oprócz prawników kościelnych, prawników, psychiatrów, lekarzy - mężczyzn i kobiet - niezależnych. Powinien być wreszcie upoważniony przez papieża do decydowania i osądzania.
Nicolas Betticher chce, aby jego propozycja została omówiona na szwajcarskiej konferencji prawników Kościoła we wrześniu.
Źródło: https://www.tdg.ch/suisse/abus-eglise-appel-cours-independantes/story/23331475
Autorka: Joanna Wróblewska
Zimnowojenna retoryka na Asian Security Summit
W dniach 31.5-02.06.2019 odbył się ‘II SS Shangri-La Dialogue’, czyli Asian Security Summit (Azjatyckie Forum Bezpieczeństwa). Jest to jedyne tak szerokie spotkanie na szczeblu ministerialnym, gdzie rozmawia się na temat bezpieczeństwa międzynarodowego w obszarze Indo-Pacyfiku. Co roku w hotelu Shangri-La w Singapurze dochodzi przy tym do wielu spotkań bilateralnych, przedstawienia propozycji rozwiązań sporów międzynarodowych w regionie oraz deklaracji w zakresie polityki bezpieczeństwa wielu państw.
Tak jak się spodziewano, tegoroczny szczyt został zdominowany przez temat rosnącej konkurencji pomiędzy Stanami Zjednoczonymi a Chinami, która wzbudza niepokój w regionie Azji i Pacyfiku od kilku miesięcy. Szczególną uwagę poświęcono opublikowanym niedawno przez USA dokumentom National Security Strategy oraz National Defense Strategy. Zmuszają one do zastanowienia się nie tylko nad “wojną ekonomiczną” czy militarnymi działaniami na Morzu Południowochińskim, ale także do refleksji nad tym, czy region ten nie stanie się w najbliższej przyszłości obszarem walki o wpływy, której nie widziano od czasów Zimnej Wojny.
Zwrócił na to uwagę w otwierającej szczyt wypowiedzi premier Singapuru – Lee Hsien Loong stwierdzając, że Chiny i USA nadal powinny podejmować działania aby powstrzymać narastający konflikt handlowy. W innym przypadku społeczność międzynarodowa zmierza do życia w “bardziej podzielonym i niespokojnym świecie”, a kraje regionu zmuszone będą do “wyboru między Chinami a Stanami Zjednoczonymi”. Wystąpienie premiera było później często cytowane na reszcie szczytu.
Pełniący do niedawna obowiązki Sekretarza Obrony USA Patrick Shanahan podkreślił zobowiązania Stanów Zjednoczonych w kwestii niepodległości Tajwanu. Następnie ostrzegł Chiny, by te przestały prowadzić politykę osłabiającą suwerenność innych państw regionu, szczególnie w basenie Morza Południowochińskiego. W przeciwnym razie Waszyngton nie zmieni swojego podejścia wobec Pekinu na żadnym innym polu.
Najszerzej komentowane było jednak wystąpienie chińskiego Ministra Obrony, Wei Fenghe. Swojej wypowiedzi nadał niemal zimnowojenny ton nawiązując do wcześniejszej deklaracji Shanahna. „Jeśli ktokolwiek odważy się oddzielić Tajwan od Chin, chińska Ludowa Armia Wyzwolenia nie będzie miała innego wyboru jak tylko walczyć za wszelką cenę”. W sprawie innych sporów ze Stanami Zjednoczonymi powiedział, że „jeśli USA chcą rozmawiać to będziemy rozmawiać. Jeśli chcą walczyć, będziemy walczyć aż do końca.”
Autorzy: Anna Pyrek i Tomasz Obremski
https://thediplomat.com/2019/06/2019-shangri-la-dialogue-us-china-divide-lingers-amid-asias-anxiety/
http://focustaiwan.tw/news/aipl/201906010010.aspx
https://www.iiss.org/events/shangri-la-dialogue/shangri-la-dialogue-2019
Krok w tył tajskiej demokracji
5 czerwca 2019 roku na stanowisko premiera Tajlandii wybrany został przywódca junty wojskowej – generał Prayuth Chan-ocha. Otrzymując łącznie 500 z 747 głosów z łatwością osiągnął większość bezwzględną w Zgromadzeniu Narodowym. Jego przeciwnik, lider partii Future Forward oraz jedyny kandydat “pro-demokratycznego” bloku - Thanathorn Juangroongruangkit otrzymał 244 głosy.
Generał Chan-ocha był przywódcą zamachu stanu w 2014, po którym wprowadził stan wojenny i zawiesił obowiązywanie Konstytucji. W tym samym roku został mianowany przez króla na premiera kraju, mając za zadanie m.in. wprowadzenie zmian konstytucyjnych oraz przeprowadzenie wyborów parlamentarnych. Nowa konstytucja weszła w życie w 2017 roku i zmieniła dotychczasową metodę wyboru premiera. Odtąd ma on być wybierany nie tylko przez Izbę Reprezentantów, ale również przez Senat. Skład wyższej izby parlamentu jest z kolei wybierany przez Krajową Radę Pokoju i Porządku (NCOP), czyli juntę wojskową, na której czele stoi właśnie Prayuth Chan-ocha. Wszyscy członkowie Senatu oddali głos na obecnego premiera.
Kolejną zmianą konstytucyjną, która ma wpływ na przebieg wyborów jest wprowadzenie jednej karty w wyborach powszechnych do Izby Reprezentantów, likwidującej jednomandatowe okręgi wyborcze. Wcześniej, obywatele głosowali z pomocą dwóch kart – jednej służącej do wskazania kandydata z okręgu wyborczego oraz drugiej do wyboru listy partyjnej. Według komentatorów tajskiej sceny politycznej, miało to na celu osłabienie największych partii opozycyjnych, m.in. Pheu Thai, która zdobywała najwięcej głosów w okręgach wyborczych, jednocześnie będąc jedyną partią, której nie można było wybrać na listach partyjnych.
W ciągu ostatnich 20 lat, Tajlandia spadła w corocznym rankingu demokracji tworzonym przez Bank Światowy z 80-tego na 161 miejsce.
Autorka: Anna Pyrek
Źródła:
https://www.dw.com/en/thai-parliament-elects-prayuth-chan-ocha-as-prime-minister/a-49071811
Szczyt Putin-Xi w Moskwie
5 czerwca rozpoczęła się trzydniowa wizyta Prezydenta ChRL, Xi Jinpinga w Moskwie. Symboliczną przyczyną spotkania było świętowanie 70-lecia nawiązania wspólnych stosunków dyplomatycznych między Rosją a Chinami, które według obu prezydentów są lepsze niż kiedykolwiek wcześniej. Równocześnie, nie należy bagatelizować innego wspólnego elementu w polityce obu państw: napiętych stosunków międzynarodowych ze Stanami Zjednoczonymi. Zarówno Pekin jak i Moskwa zostały objęte sankcjami gospodarczymi ze strony Waszyngtonu. Z tego powodu ogłosili sprzeciw wobec protekcjonizmu oraz innych ograniczeń wolnego handlu, które są wobec nich stosowane.
W trakcie krótkiej wizyty prezydenci zwiedzili ważne historyczne miejsca w Moskwie oraz odwiedzili w lokalnym zoo dwie pandy, podarowane Rosji przez Chiny, jako symbol zawężania współpracy także na tle naukowym. Tematy poruszane w trakcie oficjalnych rozmów dotyczyły spraw bieżących jak spór chińskiej firmy technologicznej Huawei ze Stanami Zjednoczonymi. Rosja zadeklarowała umożliwienie rozwoju sieci 5G na swoim terytorium. Równocześnie podjęto decyzje o odejściu z rozliczeń w amerykańskim dolarze we wzajemnym handlu na rzecz rubla i yuana. Dodatkowo, bardzo pozytywne komentarze obu głów państw na temat spotkania –Xi nazwał Putina najlepszym przyjacielem – mogą być interpretowane jako preludium do jeszcze większego zawężenia wspólnej polityki w przyszłości.
Autorka: Sara Faściszewska
Źródła:
https://foreignpolicy.com/2019/06/06/xi-and-putin-best-friends-forever/
https://www.washingtonpost.com/world/europe/in-putins-hometown-chinas-xi-gets-lavish-welcome-as-moscow-looks-to-cement-deeper-ties/2019/06/07/355db464-87be-11e9-9d73-e2ba6bbf1b9b_story.html?utm_term=.24b4cf909585
https://www.washingtonpost.com/world/2019/06/06/putin-xi-cement-st-century-alliance/?utm_term=.0cdb8319ebd7
https://www.policymakermag.it/dal-mondo/tutte-le-ultime-sintonie-tra-putin-e-xi/
Kazachstan z nowym prezydentem
20 marca 2019 r. to szczególna data w historii Kazachstanu. Po ponad 27 latach sprawowania najwyższego urzędu, prezydent tego kraju Nursułtan Nazarbajew ustąpił ze stanowiska. Poinformował przy tym, że do czasu wyborów funkcję głowy państwa będzie pełnił Kasym-Żomart Tokajew.
W teorii zmiana na stanowisku prezydenta mogła być początkiem demokratyzacji życia publicznego w Kazachstanie, lecz nic bardziej mylnego. Tuż po zaprzysiężeniu na najwyższy urząd w państwie, Tokajew zapewnił, że będzie brał pod uwagę zdanie Nazarbajewa przy każdej swojej decyzji. Swoistym hołdem złożonym byłemu prezydentowi była zmiana nazwy stolicy z Astany na Nursułtan. Wśród części społeczeństwa wzbudziło to niechęć i protesty, podczas których zostało aresztowanych 20 osób.
Brak legitymacji otrzymanej od społeczeństwa i dość słaba pozycja Tokajewa, który czuje nadal na plecach oddech rodziny Nazarbajewa (sam Nazarbajew pozostaje liderem wiodącego ugrupowania Nur Otan oraz odpowiada jako szef Rady Bezpieczeństwa za politykę zagraniczną i obronną, a jego córka Dariga jest przewodniczącą Senatu), zmusiły go do rozpisania przyspieszonych wyborów, które odbyły się 9 czerwca bieżącego roku.
Chociaż w wyborach pierwszy raz nie wystartował Nazarbajew, to w kraju odbyły się protesty, nawołujące do ich bojkotu. Sprzeciw wobec nich wyraziła również Ogólnonarodowa Partia Socjaldemokratyczna, nie wystawiając tym samym swojego kandydata.
Według ekspertów, wynik wyborów nie powinien nikogo zaskoczyć. Spośród siedmiu kandydatów z wynikiem 70,76% wygrał Tokajew, który jest wspierany nie tylko przez swoją rodzimą partię, ale także cały aparat państwowy, który nakłaniał urzędników do głosowania na 66-latka.
Warto również zwrócić uwagę na to, że po raz pierwszy w historii kraju, w wyborach wystartowała kobieta. To Danija Espajewa, kandydatka Demokratycznej Partii Kazachstanu (Ak Żol), przewodnicząca parlamentarnej Komisji ds. Finansów i Budżetu. To dość niespotykana decyzja, ponieważ członkowie Ak Żol byli dość sceptycznie nastawieni do wystawienia kobiety w wyborach prezydenckich. Pozostałymi kandydatami w wyborach byli: Amirżan Kosanow - 54-letni dziennikarz, działacz opozycji, Amangeldy Taschipow – przedstawiciel związków zawodowych, Żambył Achmetbekow – Komunistyczna Partia Kazachstanu, Kyrandary Sadybek Tugieł – ruch społeczny Uly Dala oraz Tołeutaj Rachimbekow – Ludowo-Demokratyczna Partia Patriotyczna „Auył”.
Choć kwestia wyborów w Kazachstanie wydaję się być zamknięta, to nie wiadomo, czy Tokajew będzie w stanie skonsolidować i utrzymać władzę przez dłuższy czas. W Kazachstanie oprócz rodziny byłego prezydenta istnieją inne znaczące klany, którym zależy na tym, aby ich kraj nie stał się dziedziczną monarchią. Być może oligarchowie przeciwni szefowi Rady Bezpieczeństwa będą próbowali wesprzeć Tokajewa na tyle, aby stał się coraz mniej zależnym politykiem od Nazarbajewa, przez co szykowana na jego następcczynię córka Dariga będzie musiała zapomnieć o sprawowaniu najwyższego stanowiska w najbliższych latach.
Autor: Dawid Urban
Źródła:
https://belsat.eu/pl/news/kazachstan-pierwsze-w-historii-wybory-bez-nursultana-nazarbajewa/
https://belsat.eu/pl/news/monarchia-droga-ku-przyszlosci-panstw-postsowieckich/
Szczyt Szanghajskiej Organizacji Współpracy w Biszkek
14 czerwca bieżącego roku doszło do 15. spotkania liderów państw członkowskich Szanghajskiej Organizacji Współpracy (SOW), tym razem w stolicy Kirgistanu, Biszkeku. SOW skupia swoją działalność na współpracy w obszarach gospodarki i bezpieczeństwa w regionie euroazjatyckim. Oprócz głów państw członkowskich (Rosja, Chiny, Kirgistan, Kazachstan, Tadżykistan, Uzbekistan, Indie oraz Pakistan) w rozmowach uczestniczyli liderzy państw-obserwatorów – Afganistan, Białoruś, Iran oraz Mongolia. Więcej o SOW tutaj.
Prezydent ChRL Xi Jinping zapewnił Irańskiego prezydenta Rouhaniego o kontynuacji współpracy niezależnie od sytuacji międzynarodowej. Owa współpraca polega głownie na imporcie surowców z Iranu do Chin. W 2018r. Iran był 7. eksporterem ropy do Państwa Środka.
Prezydent Federacji Rosyjskiej, Władimir Putin zaproponował połączenie Euroazjatyckiej Unii Gospodarczej wraz z chińskim projektem – Inicjatywy Pasa i Szlaku (znane wcześniej jako Inicjatywa Jednego Pasa Jednego Szlaku). Miałoby to poszerzyć integrację euroazjatycką na rzecz otwartego i równego handlu, a także kreatywnej współpracy w regionie.
Gospodarz spotkania, Prezydent Sooronbai Jeenbekov zapewnił Prezydenta ChRL o kirgiskim wsparciu Chin w kwestii Tajwanu oraz o nieingerencji we wewnętrzne sprawy Chin, mając na myśli politykę Pekinu wobec ludności zamieszkującej prowincję Xinjang. Region ten zamieszkiwany jest przez mniejszościmuzułmańskie: Ujgurów, Kazachów a także właśnie Kirgizów.
SOW to także przestrzeń dla Indii oraz Pakistanu do budowania wzajemnego zaufania. Mimo wspólnych zapewnień o walce z terroryzmem, oba kraje od dawna stoją na skraju konfliktu. Co więcej, ostatnie wydarzenia miedzy nimi (atak w Pulwama oraz naloty lotnicze) zaostrzają niegasnący od wielu lat konflikt.
Autor: Marcin Świerzyna
Źródła:
https://thediplomat.com/2019/06/the-shanghai-cooperation-organization-summit-kicks-off-in-bishkek/
http://eng.sectsco.org/about_sco/
https://www.tasnimnews.com/en/news/2019/06/14/2032042/zarif-hails-rouhani-s-bilateral-talks-with-putin-xi-as-fruitful
http://www.diplomacy.pl/pl/blog/azja-i-pacyfik/item/390-czym-jest-szanghajska-organizacja-wspolpracy
Protesty w Hong Kongu
W niedzielę 16 czerwca po raz drugi mieszkańcy Hong Kongu wyszli na ulicę aby protestować przeciwko ustawie ekstradycyjnej zaproponowanej przez rząd Carrie Lam. Protestanci, ubrani na czarno i z białymi kokardami na piersi, zebrali się w Światowy Dzień Ojca, aby z Parku Viktoria przemaszerować ulicami miasta. Wielu z nich niosło białe kwiaty dla upamiętnienia mężczyzny, który trzymając baner przeciwko ustawie spadł w sobotę z budynku. Według organizatorów wydarzenia 16 czerwca zebrało się na ulicach około 2 milionów mieszkańców. Jednak policja szacuje liczbę protestujących na ok. 338,000. Projekt, ustawy (obecnie zawieszony) zakładał możliwość ekstradycji osób podejrzanych o przestępstwa do Chin i Tajwanu. Hongkong nie ma z tymi podmiotami umów ekstradycyjnych, a jak przypominają protestujący, metropolia powróciła 21 lat temu w ręce Chin z gwarancją autonomii. Pierwszy protest miał miejsce 9 czerwca, a w 13 miały miejsce starcia ze służbami, podczas których użyto wedle szacunków więcej gazu łzawiącego niż podczas historycznego protestu z 2014 roku.
Szefowa rządu Hongkongu Carrie Lam, której ustąpienia również żądają mieszkańcy miasta, przeprosiła za “niedoskonałość pracy rządu” i zawiesiła ustawę na czas nieokreślony. Jednak to nie wystarcza protestującym, którzy dalej protestują, dopóki ich żądania nie zostaną spełnione. Każde prawo ograniczające suwerenność Hong Kongu w ramach doktryny „jeden kraj, dwa systemy” jest odbierane przez obywateli jako początek całkowitego podporządkowania się Pekinowi.
Autorka: Anna Pyrek
Źródła:
https://edition.cnn.com/2019/06/16/asia/hong-kong-protest-carrie-lam-china-extradition-intl-h nk/index.html
Szczyt ASEAN w Bangkoku
22 czerwca 2019 roku odbył się 34. szczyt przedstawicieli Stowarzyszenia Narodów Azji Południowo-Wschodniej (ASEAN) w Bangkoku pod hasłem „Pogłębianie partnerstwa w drodze do równowagi”. Szczyt ten wrócił do Tajlandii po 10 latach.
Tematami rozmów były przede wszystkim: napięcie na linii USA-Iran, wojna handlowa Waszyngtonu z Pekinem oraz kryzys związany z sytuacją ekologiczną regionu, w tym narastający import śmieci do krajów Azji Południowowschodniej. Głównie chodzi tu o Filipiny i odpady sprowadzane m.in. z Kanady i innych wysoko rozwiniętych krajów świata. sytuacje pogarsza fakt, że Chiny wprowadziły zakaz sprowadzania śmieci do Państwa Środka, co stwarza niekorzystne warunki dla innych państw regionu.
Głównym wyzwaniem dla państw ASEAN jest RCEP- Regionalne Kompleksowe Partnerstwo Gospodarcze (Regional Comprehensive Economic Partnership). Jest to propozycja nowego formatu wolnego handlu pod kierownictwem Chin. Partnerstwo zrzesza 10 państw ASEAN oraz sześć państw regionu Azji i Pacyfiku jak Australia, Indie, Japonia, Korea Południowa i Chiny. Dla Pekinu jest to okazja do zbudowania sieci wpływów w regionie Azji Wschodniej i Południowowschodniej, podczas gdy prezydent Donald Trump na mocy pierwszego dekretu po objęciu rządów, wycofał USA z multilateralnej umowy TPP. Wdrożenie RCEP daje Chinom przeciwwagę wobec gróźb Trumpa o dalszej eskalacji konfliktu wojny handlowej.
Dodatkowo, państwa ASEAN omawiały organizację mistrzostw świata w piłce nożnej w roku 2034. Ma to na celu scalenie regionu i zbudowanie wspólnoty, nawet jeżeli ich kandydatura nie zostałaby wybrana. Do członków ASEAN należą kraje takie jak Tajlandia, Kambodża, Wietnam, Brunei, Birma, Malezja, Laos, Filipiny i Singapur, które łącznie zamieszkuje 640 milionów ludzi, z których duża część interesuje się piłką nożną.
Autorka: Viktoria Kościewicz
Szczyt Kim-Xi w Pyongyangu
20 czerwca odbyło się nietypowe spotkanie między Prezydentem Chin – Xi Jinpingiem, a przywódcą Korei Północnej – Kim Dzong Unem w Pyongyangu. Wizyta Xi trwała dwa dni i była pierwszą wizytą na szczycie między liderami obu państw w stolicy Korei Północnej od przeszło 14 lat.
Ta wizyta dyplomatyczna zyskuje na znaczeniu, w kontekście szczytu G-20 w Osace, który odbył się w dniach 28-29 czerwca. Przy napiętych stosunkach między Stanami Zjednoczonymi, Chinami a Koreą Północną tworzenie potencjalnych bilateralnych sojuszy jest jak najbardziej opłacalne. Zwłaszcza, iż oba państwa pozostają w konflikcie z administracją Donalda Trumpa. Rola mediatora pomiędzy jednym z nich a USA może okazać się atutem przy kolejnych negocjacjach.
Po nieudanych pertraktacjach w sprawie denuklearyzacji Korei Północnej, Xi może podjąć/odegrać rolę koniecznego mediatora w sporze. Ukazanie swojej wartości w negocjacjach między USA a Koreą Płn. może z kolei złagodzić, lub być atutem w trwającej wojnie handlowej między Waszyngtonem a Pekinem. Równocześnie, na chwilę obecną Kim może liczyć na międzynarodowe wsparcie w zmniejszeniu zagranicznych sankcji jedynie ze strony chińskich sąsiadów. O powadze negocjacji ze strony Pyongyangu świadczą m.in. huczne przyjęcie Xi oraz wspólna wizyta w mauzoleum, gdzie spoczywają poprzedni przywódcy Korei Północnej.
Właśnie z tych powodów deklaracja przywódcy ChRL w północnokoreańskiej gazecie Rodong Sinmun o implementacji Wielkiego Planu z Koreą Północną, mającego umożliwić wprowadzenie długotrwałego pokoju na półwyspie koreańskim staje się bardziej sensowna i ugruntowana w obecnej sytuacji geopolitycznej. Oprócz tego, według chińskich oraz północnokoreańskich mediów, obaj politycy zadeklarowali się do wzmocnienia bilateralnych stosunków w okresie przemian na kontynencie azjatyckim, w celu zapewnienia stabilności oraz rozwoju regionu.
Autorka: Sara Faściszewska
Źródła:
https://www.theguardian.com/world/2019/jun/20/xi-jinping-north-korea-kim-jong-un-nuclear-trump-talks-g20
https://www.nytimes.com/2019/06/22/opinion/sunday/xi-jinping-kim-jong-un-north-korea.html
https://www.nytimes.com/2019/06/20/world/asia/xi-jinping-china-north-korea.html?module=inline
https://time.com/5611787/north-korea-kim-jong-un-china-xi-jinping-meeting/
https://www.corriere.it/esteri/19_giugno_20/02-esteri-documentoacorriere-web-sezioni-225337ee-9390-11e9-ba7a-83e003df18c5.shtml?refresh_ce-cp
Czerwcowe napięcia handlowe USA-Chiny
Prezydent USA Donald Trump wprowadził już na eksport chiński 25-procentowe cła o wartości 250 mld dolarów rocznie. Strona chińska odpowiedziała nałożeniem ceł na produkty amerykańskie, wycenianych na 110 mld rocznie. Napięcia gospodarcze między dwoma mocarstwami pogorszyły się po decyzji Waszyngtonu, aby odciąć firmę Huawei, oskarżoną o kradzież własności intelektualnej, od amerykańskiej technologii – w praktyceoznacza to opłaty za każdy towar sprowadzany z USA przez ten koncern. Jednakże, w dniu 6 czerwca Trump ponowił groźbę oclenia chińskich towarów eksportowych wartych 300 mld dolarów rocznie. Decyzje tę podtrzymywał aż do oficjalnego spotkania z Xi Jinpingiem na szczycie G20 w Osace. Przywódcy zadecydowali, że będą starać się dążyć do konsensusu i możliwe najlepszego/najkorzystniejszego rozwiązania. Dla kogo? Rząd amerykański już zażądał importu produktów rolnych z Ameryki przez Chiny, aby tym zniwelować silną pozycję Państwa Środka na arenie globalnej.
Autorka: Viktoria Kościewicz
Źródła:
https://www.independent.ie/world-news/donald-trump-and-xi-jinping-agree-truce-to-allow-fresh-trade-talks-38264557.html
https://www.bbc.com/news/world-48810070
https://www.cnbc.com/2019/06/06/trump-says-tariffs-on-china-could-be-raised-by-another-300-billion.html
Szczyt grupy G20 w Osace
Forum przywódców państw G20 zostało ustanowione w listopadzie 2008 roku ze względu na konieczność nawiązania szerszej współpracy gospodarczej po upadku banku inwestycyjnego Lehman Brothers i następującym po nim globalnym kryzysie finansowym. Światowi liderzy zauważyli potrzebę włączenia do rozmów kilkunastu gospodarek wschodzących, a zwłaszcza Chin, które w 2010 roku pozbawiły Japonię tytułu drugiego państwa o najwyższym PKB. G20 jako organizacja składa się z 19 państw oraz Unii Europejskiej, a od 2011 roku spotyka się dokładnie raz do roku. Na poszczególne konferencje zapraszani są również goście z państw niebędących członkami, lecz skład oraz agenda rozmów ustalane są przez państwo, które w danym roku przewodniczy szczytowi.
G20 w Japonii
W tym roku obrady G20 miały miejsce w Osace i trwały zaledwie dwa dni, od 28 do 29 czerwca . Omawiane tematy różniły się w zależności od tego, co leżało w interesie poszczególnych przywódców, niemniej niektóre z nich przewijały się dość uniwersalnie. Były to m.in. sztuczna inteligencja, cyfryzacja społeczeństwa, problemy demograficzne i terroryzm. Gospodarze szczytu skupili się głównie na tradycyjnie poruszanych tematach, w tym na reformie Światowej Organizacji Handlu.
Część nieoficjalna
Poza planowaną częścią agendy uwagę zgromadoznych przykuły inne bieżące tematy, takie jak np. częściowe wycofanie się Iranu z Porozumienia Nuklearnego (warto wspomnieć, że Stany Zjednoczone wycofały się z niego w 2018 roku po domniemanym naruszeniu jego postanowień przez Iran) oraz protesty w Hong Kongu wywołane nieudaną próbą przeforsowania ustawy umożliwiającej ekstradycję do Chin kontynentalnych. Wbrew licznym manipulacjom medialnym oraz stanowisku pro-pekińskich władz Hong Kongu, , w kulminacji 3-miesięcznych protestów na ulice wyszło niemal 2 miliony obywateli. Zastępca ministra spraw zagranicznych Chińskiej Republiki Ludowej Zhang Jun stwierdził, iż Chiny nie zgodzą się na podjęcie tego tematu w trakcie szczytu G20.
Porozumienia
Najważniejszym owocem rozmów w kuluarach okazało się porozumienie przywódców dwóch największych gospodarek świata – Donalda Trumpa oraz Xi Jinpinga. Prezydent Stanów Zjednoczonych obiecał nie nakładać kolejnych ceł na towary importowane z Chin, co wieszczyć może koniec wojny handlowej. W tym samym czasie przedstawiciele Unii Europejskiej doszli do historycznego porozumienia z władzami Argentyny, Brazylii, Paragwaju i Urugwaju, ścinając bilateralne cła i ograniczając koszty handlowe o miliardy dolarów. Co więcej, państwa biorące udział w szczycie G20 za wyjątkiem Stanów Zjednoczonych zdecydowały się na podpisanie kolejnego porozumienia klimatycznego. Sekretarz generalny ONZ António Guterres stwierdził, iż nie wolno dłużej ignorować nauki i należy wyznaczyć konkretne cele, by ograniczyć emisję gazów cieplarnianych.
Czytelnikom szczególnie zainteresowanym tematem szczytu w Osace polecam nieco bardziej szczegółowy raport Masahiro Kawai.
Autor: Adam Wojnarowski
Źródła:
http://www.cries.org/wp-content/uploads/2018/11/014-Kawai.pdf
https://www.reuters.com/article/us-g20-summit-china-hongkong/china-says-will-not-allow-hong-kong-issue-to-be-discussed-at-g20-summit-idUSKCN1TP05L
https://g20.org/en/summit/about/
https://www.reuters.com/article/us-g20-summit-communique-final/g20-stops-short-of-denouncing-protectionism-warns-of-global-slowdown-idUSKCN1TU07T
Niespodziewany szczyt Kim-Trump
W trakcie szczytu G20 w Osace prezydent USA, Donald Trump napisał niespodziewanego tweeta. Wspomniał w nim o owocnych rozmowach ze światowymi liderami oraz zapowiedział plany na najbliższą przyszłość. Po wizycie w Japonii wybierał się na szczyt do Seulu z prezydentem Korei Południowej, Moon Jae-in. Korzystając z tej okazji, zaprosił za pośrednictwem mediów społecznościowych przewodniczącego Kim Dzong Una do Koreańskiej Strefy Zdemilitaryzowanej by, jak to napisał, po prostu uścisnąć dłoń i powiedzieć sobie cześć. Administracja północnokoreańska szybko wyraziła zainteresowanie spotkaniem i już po dwóch dniach, 30 czerwca 2019 roku doszło do historycznego spotkania. Donald Trump przekroczył linię demarkacyjną i tym samym stał się pierwszym prezydentem Stanów Zjednoczonych który odwiedził Koreę Północną.
Następnie, obaj liderzy przeszli na stronę południowokoreańską, gdzie uczestniczyli w nieco ponad godzinnym spotkaniu z prezydentem Moonem. Ogłoszono powstanie nowego trójstronnego zespołu negocjacyjnego, a Donald Trump oficjalnie zaprosił Kim Dzong Una do Białego Domu. Prezydent USA zapewnił że spotkanie nie było wcześniej planowane oraz skrytykował tych, którzy uważali że poprzednie dwa szczyty w Singapurze i Hanoi nie przyniosły żadnych rezultatów. Eksperci sugerują, że nagła decyzja o spotkaniu z Kim Dzong Unem zaraz po szczycie G20, to odpowiedź na wcześniejszą wizytę Xi Jinpinga w Pyongyangu. Była ona równie symboliczna, jako że żaden prezydent Chin nie odwiedził Korei Północnej od 14 lat i miała ona miejsce 20 czerwca, tuż przed spotkaniem światowych liderów w Osace.
Autor: Tomasz Obremski
Źródła:
https://www.theguardian.com/us-news/live/2019/jun/30/trump-arrives-at-demilitarised-zone-to-meet-north-korean-leader-kim-jong-un-live?fbclid=IwAR38LDUI1sN6E_C46oR_QpgGR-l-x8tVEehsNj8W46xZHceMK6ytob7SFNI
https://www.nknews.org/2019/06/trump-arrives-in-seoul-for-two-day-summit-with-moon-possible-dmz-meeting-with-kim/
https://twitter.com/realDonaldTrump/status/1144740178948493314
UNIA EUROPEJSKA
Można już podsumować rozkład politycznych sił i listę wybranych nazwisk. Ukształtował się bowiem skład delegatów na nową kadencję UE. Na stanowisko szefa Komisji Europejskiej Rada Europejska wysunęła kandydaturę Niemki Ursuli von der Leyen. Na przewodniczącego RE wybrano Belga Charlesa Michela. Po Federice Mogherini schedę ma przejąć piastujący już wcześniej unijne stanowisko kierownicze Josep Borrell Fontelles. Hiszpan na swoim koncie ma przewodnictwo Parlamentowi Europejskiemu w latach 2004-2007. A kto zastąpi Antonio Tajaniego? Nowym liderem PE, zgodnie z nominacją, będzie Włoch David Sassoli. Parlament Europejski wybrał również 14 wiceprzewodniczących i 5 kwestorów. Na czele Europejskiego Banku Centralnego stanie natomiast Christine Legarde z Francji. Wymienione kraje pochodzenia nowych przywódców wskazują, że to zachód Europy zdominował w tej kwestii wspólnotę 28 krajów. Eksperci podnoszą, że taki układ jest wbrew balansowi geograficznemu, który z założenia ma zapewnić równomierny rozkład sił.
Omawiany tydzień zakończył 21. szczyt UE-Ukraina. Spotkanie odbyło się 8 lipca. Wzięli
w nim udział Donald Tusk i Jean-Claude Juncker. Drugiej stronie przewodniczył prezydent Zełenski. Podczas szczytu poruszono m.in. kwestie relacji polityczno-gospodarczych, przyszłość stosunków pomiędzy Unią i Ukrainą czy też sytuację na Morzu Azowskim. Uwadze poświęcono relacje handlowe i polityczne w związku z rozwojem układu stowarzyszeniowego. Co za tym idzie, również etap wdrażania przez Ukrainę reform. Chodzi m.in. o przeciwdziałanie korupcji. Pojawił się temat energetyki, rządów prawa, a także zaznaczono poparcie dla suwerenności i integralności terytorialnej Ukrainy.
Wspólnota Europejska zabrała głos ws. zapowiedzi Iranu dotyczących wznowienia prac nad wzbogaceniem uranu. Teheran podjął się wznowienia działań będących w sprzeczności
z Porozumieniami paryskimi. Uznano bowiem, że sygnatariusze (WB, Francja, Niemcy, Rosja, Chiny) nie umożliwili eksportu irańskiej ropy. Europejska strona porozumienia (+UE), nawołuje Iran do zaprzestania działań zmierzających do wzbogacenia uranu. W imieniu UE oświadczenie przekazała Maja Kocijančič – rzeczniczka Komisji Europejskiej.
Podpisano euro-marokańskie partnerstwo na rzecz wspólnego dobrobytu. Co to oznacza?
W teorii – nadanie strategicznego i wielowymiarowego impulsu relacjom. W praktyce natomiast, powróci temat umowy o wolnym handu, a mierząc daleko – podjęte zostaną działania ku zintegrowaniu polityki Maroka z polityką unijną. W dokumencie końcowym czytamy, że współpraca będzie oparta na zbieżnych wartościach, obszarze konwergencji gospodarczej, spójności społecznej, działaniach na rzecz edukacji, i partnerstwa w sferze bezpieczeństwa. Mowa była także o wzmocnieniu współpracy regionalnej i euro-afrykańskiej, również jeśli chodzi o migrację. Wychodząc poza granice Unii Europejskiej warto też wspomnieć o niedawno powstałej organizacji, która ma ułatwić dostęp do rzadkich zasobów we wszystkich gałęziach przemysłu. Unia dąży jednym słowem do przełamania dominacji Pekinu w tej kwestii. Międzynarodowy Instytut Metali Ziem Rzadkich – GloREIA – to współpraca dwunastu krajów, w tym WB, Francji, Niemiec, Holandii, Japonii, Chin.
Źródła:
https://www.consilium.europa.eu/pl/meetings/european-council/2019/06/30/
https://www.consilium.europa.eu/pl/meetings/international-summit/2019/07/08/
https://www.euractiv.pl/section/polityka-zagraniczna/news/ue-zaciesnia-wspolprace-z-marokiem/
https://www.euractiv.pl/section/gospodarka/news/ue-otwiera-nowe-pole-rywalizacji-z-chinami/
Autorka: A. Karbowicz
WEEKLY NEWS
OD 24 CZERWCA DO 2 LIPCA 2019 ROKU
UNIA EUROPEJSKA
Do 30 czerwca wciąż nie udało się obsadzić najważniejszych unijnych stanowisk. Po całonocnych negocjacjach, szef Rady Europejskiej przerwał spotkanie i kolejny szczyt zaplanował na 1 lipca. Unijne źródła mówią, że pierwotnie na czele Komisji Europejskiej miał stanąć socjalista, unijnym szefem dyplomacji miał być liberał, a na chadeka czekało stanowisko szefa RE. Parlament Europejski przypadłby chadekom i liberałom, po 2,5 roku kadencji. Unijną układankę łatwo było rozszyfrować, dlatego mówiło się o konkretnych nazwiskach. Tym najbardziej kontrowersyjnym okazuje się wciąż Frans Timmermans, którego kandydaturze na szefa KE sprzeciwiają się grupa V4 i Włochy.
Z dniem 30 czerwca swoją prezydencję w Radzie Unii Europejskiej zakończyła Rumunia. Oceniana w dużej mierze pozytywnie, oddała sztafetę Finlandii. To, z czym przez ostatnie 6 miesięcy mierzyła się rumuńska prezydencja to m.in. zwiększenie bezpieczeństwa na terenie Unii czy kwestie związane z sektorem bankowym. Rumunia zwróciła też uwagę na konieczność wypracowania i wdrażania maksymy „work-life balance”, jeśli chodzi o politykę społeczną, czyli zwiększony udział kobiet na rynku pracy czy urlopy rodzicielskie. Polityka energetyczna, klimatyczna czy cyfrowa to również pola, o które Rumunia zabiegała. Niemniej ważny był udział mijającej prezydencji w ustalaniu budżetu na lata 2021-2027. Do kontynuowania działań m.in. w tej kwestii wezwano Finlandię, która 1 lipca rozpoczyna półroczne przewodzenie Radzie. Skandynawowie za priorytet postawili sobie m.in. politykę klimatyczną czy działania związane z praworządnością. To właśnie praworządność premier Finlandii Antti Rinne powiązał z unijnymi funduszami.
Strefa wolnego handlu pomiędzy Unią Europejską a krajami tworzącymi organizację Mercosur to już fakt. Podpisano negocjowane od 20 lat porozumienie, które obejmie niemal 750 milionów obywateli. Jak wskazują eksperci, to największa umowa gospodarcza, jaką UE kiedykolwiek zawarła. Mówiąc o eksporcie i imporcie, należy wskazać sprowadzanie do krajów UE produktów takich jak owoce, kawa, cukier czy mięso (z ustalonymi ograniczeniami). Do Ameryki Południowej trafią natomiast m.in. produkty przemysłowe, lekarstwa, parafarmaceutyki czy kosmetyki. Wątpliwości, co do jednoznacznych korzyści płynących z zawarcia umowy wskazują głównie ekolodzy, jednak Unia zapewnia o przejrzystości obopólnych działań. Potwierdzona została również umowa handlowa UE z Wietnamem. Umowa ta w perspektywie czasowej przewiduje niemal całkowitą eliminację ceł.
25 czerwca zdecydowano, że Rosja powróci do Rady Europy – przywrócony zostanie jej tym samym status pełnoprawnego członka organizacji. Podczas Zgromadzenia Parlamentarnego, 118 parlamentarzystów poparło ten ruch, wycofując się z nałożonych na Federację Rosyjską sankcji w związku z aneksją Krymu. Uzgodniono to pomimo głosów sprzeciwu nie tylko będących na sali decydentów, ale także organizacji działających na rzecz praw człowieka. Według tych ostatnich Rosja nie zmieniła swojego postępowania, które miało być jedynym gwarantem przywrócenia jej do RE. Podczas Zgromadzenia wybrano również nową sekretarz generalną. Stanowisko to obejmie Chorwatka Marija Pejcinovic Buric.
Źródła:
https://ec.europa.eu/commission/presscorner/detail/en/ip_19_3396
https://www.bbc.co.uk/news/world-europe-48807161
https://www.euractiv.pl/section/instytucje-ue/news/szczyt-ue-bez-nazwisk-kolejny-zwolany-na-jutro/
Autorka: A. Karbowicz
BELGIA
Belgijska służba zdrowia oficjalnie ujawniła się, jako kolejna w Europie, w której niedofinansowany i wybrakowany personel wybiera strajk, jako formę nacisku na decydentów. Na wzór „Piątków dla klimatu” pielęgniarki i rezydenci zainicjowali „Wtorki białych kitli”, podczas których domagają się podwyżek płac, lepszych warunków pracy oraz zwiększenia liczby pracowników szpitali - szczególnie podczas wakacji dają się we znaki braki w personelu.
Tymczasem belgijskimi mediami zatrzęsła wiadomość, iż każdy mieszkaniec Flandrii łoży na współobywateli z Walonii i Brukseli średnio 984 euro rocznie. Krytyczni komentatorzy zauważyli, iż nie jest to bynajmniej więcej niż podatnicy z Lombardii transferują na Sycylię albo Madryt do Asturii. Takie wyrównania finansowe, są zgodne z konstytucyjnie wyrażanymi zasadami solidarności i stanowią normę w państwach europejskich.
W dniu dzisiejszym podjęto decyzje o tym, że Charles Michel, obecny premier Belgii, zastąpi Donalda Tuska na stanowisku szefa Rady Europejskiej. Politycy gratulując premierowi nominacji określili go, jako „dumę dla Belgii”.
Źródła:
Autorka: Aleksandra Kochman
FRANCJA
Władze Paryża planują zakazać wjazdu autobusów turystycznych do centrum miasta, by nakłonić odwiedzających do spacerowania, jeżdżenia rowerami lub transportem publicznym. Jest to spowodowane skargami na niedogodności spowodowane masowym napływem turystów do Paryża. Mer Emmanuel Gregoire w wywiadzie dla Le Parisien powiedział, że sytuacja w Paryżu nie jest tak zła jak w obleganej przez turystów Wenecji czy Barcelonie, ale paryżanie byli zaniepokojeni napływem autobusów turystycznych.
W piątek we Francji zanotowano najwyższą temperaturę w historii państwa. Termometry pokazały 45,5 stopni Celsjusza. Narodowe centrum meteorologiczne Francji ogłosiło najwyższy poziom zagrożenia upałami obejmując cztery regiony w Marsylii oraz w Montpellier specjalnym dozorem.
Pomimo wysokich temperatur tysiące aktywistów LGBT+ wzięło udział w corocznej paradzie równości, która przeszła ulicami Paryża w sobotę, by uczcić 50 rocznicę zamieszek Stonewall w Nowym Yorku, Aktywiści domagali się również poszerzenia dostępu do medycznych zabiegów na płodność. Trasa miała 5,5 kilometrów z Montparnasse do Placu Republiki. Ubrani na tęczowo demonstranci polewali się wodą, by stawić czoła największym w historii upałom.
Źródła:
https://www.france24.com/en/20190702-tourist-buses-no-longer-welcome-paris-city-centre
https://www.france24.com/en/20190628-france-heatwave-record-high-temperatures-spain-europe
https://www.france24.com/en/20190629-paris-gay-pride-lgbt-rights-stonewall-anniversary
Autorka: Weronika Knowska
UNIA EUROPEJSKA
Choć wybory do Parlamentu Europejskiego już za nami, temat ten wciąż kształtuje europejską agendę. Nadszedł czas, by podjąć pierwsze i zapewne jedne z najistotniejszych decyzji, które przełożą się na funkcjonowanie instytucji reprezentującej obywateli z (nadal) 28 krajów.
Obok Europarlamentu,w najbliższych tygodniach również Komisja Europejska, Rada Europejska, Bank Centralny czy Wysoki Przedstawiciel ds. Polityki Zagranicznej będą na językach. Kto obejmie najważniejsze stanowiska w UE? Odpowiedź na to pytanie może paść w ciągu najbliższych tygodni.
Formowanie się grup politycznych w PE, ale i wybieranie ich szefów oraz wiceszefów trwa. Swojego przedstawiciela mianowała już Europejska Partia Ludowa, wskazując na to stanowisko ponownie Manfreda Webera. 46-letni niemiecki polityk może się cieszyć z co najmniej dwóch dobrych wiadomości – Weber jest również najbliższy objęcia stanowiska przewodniczącego Komisji Europejskiej. Zyskał w tej kwestii poparcie samego Jean-Claude Junckera. Liberałowie z kolei uformowali frakcję o nazwie „Odnówmy Europę” (RE), zastępując tym samym ALDE. O tym, kto zastąpi przewodniczącego liberałów jeszcze nie wiemy. Niepewności nie widać natomiast w nowo wykreowanej (i zastępującej „Europę Narodów i Wolności”) grupie „Tożsamość i Demokracja” (ID), w której skład wchodzą posłowie włoskiej Ligii i Francuzi z ugrupowania Marine Le Pen. Grupą pokieruje Marco Zanno wywodzący się z Ligii. Swoje karty odkryli również Zieloni – współprzewodniczącymi zostali Ska Keller i Philippe Lamberts. Pozostałe frakcje mają wybrać swoje kierownictwo w przyszłym tygodniu.
Z europejskiego piedestału nie schodzi temat wyboru nowego przewodniczącego Komisji Europejskiej. Obok wspomnianego Manfreda Webera, w grze są również Margrethe Vestager (Porozumienie Liberałów i Demokratów), Frans Timmermans (Socjaliści i Demokraci), Ska Keller (Zieloni). Wśród potencjalnych nazwisk pojawili się też: Kristalina Georgieva, Michel Barnier, czy Angela Merkel.
Kwestii delegowania na najważniejsze stanowiska UE poświęcony będzie z pewnością zbliżający się szczyt unijny, zaplanowany na 20-21 czerwca w Brukseli. Jednym z tematów spotkania ma być dodatkowo projekt konkluzji w sprawie długoterminowej strategii klimatycznej. Zakłada ona, że gospodarka europejska stanie się neutralna dla klimatu do 2050 roku. Poruszenie kwestii klimatycznej wydaje się szczególnie istotne w kontekście zbliżającego się wrześniowego spotkania ONZ, na którym UE powinna przedłożyć plan dotyczący ograniczenia emisji gazów cieplarnianych.
Na wokandę wróciła też Szwajcaria i kwestia ratyfikacji porozumienia z Unią Europejską. Zamiast udzielenia w tej sprawie konkretnych odpowiedzi, do Brukseli przesłano pismo z prośbą o doprecyzowanie spraw takich jak: migranci, rynek pracy, wsparcie socjalne dla obywateli UE. W świetle wątpliwości i ciągnących się negocjacji, ratyfikacja porozumienia Konfederacji Szwajcarskiej z Unią Europejską to wciąż temat o statusie „pending”.
W dniach 20-21 czerwca odbył się szczyt Unii Europejskiej, podczas którego miała zapaść co najmniej jedna wiążąca decyzja. Miała, bo jak zaznaczał Jean-Claude Juncker, podczas spotkania przywódców państw członkowskich realnym było wskazanie kandydata na stanowisko szefa Komisji Europejskiej. Niestety, zarówno podczas oficjalnych obrad, jak i zakulisowego spotkania, nie udało się wskazać kandydata na szefa unijnego organu wykonawczego. W drodze na przywódcze stanowisko oficjalnie liczą się obecnie nazwiska: Weber, Keller, Vestager. Nieoficjalnie mówi się również o Bernierze, Grybauskaite, Georgijewej, Lagarde, Grabar-Kitarović, Plenkoviciu. Ponieważ ani w czwartek ani w piątek nie ogłoszono żadnej deklaracji, przewodniczący Rady Europejskiej zapowiedział kolejny unijny szczyt – na 30 czerwca. Nie zostało dużo czasu, bowiem do końca listopada kandydaci powinni zostać wyłonieni i zatwierdzeni przez PE. W listopadzie dobiega końca nie tylko kadencja szefa Komisji Europejskiej, ale i kadencja szefa Parlamentu. Kto zastąpi Donalda Tuska? Na pewno pod uwagę przy obsadzaniu najważniejszych unijnych stanowisk będzie brany czynnik geograficzny i płciowy. Wśród kandydatów na szefa PE wymienia się na razie Charlesa Michela, Lars Løkke Rasmussena czy Klausa Iohannisa. Tematem czerwcowego szczytu była ponadto niemniej istotna kwestia – klimat. Przeciwdziałanie niekorzystnym jego zmianom szłoby w parze z zaostrzeniem Porozumienia Paryskiego podpisanego w 2015 r. Chodzi o doprowadzenie do neutralności klimatycznej do 2050 roku. Takiemu zapisowi sprzeciwiły się Polska, Czechy, Węgry i Estonia. „Nie możemy sobie pozwolić na to, żeby wyznaczać nowe cele klimatyczne bez odpowiednich wyliczeń i środków” - tłumaczył PAP premier Mateusz Morawiecki. Projekt nowych norm klimatycznych, mimo że poparła je większość państw członkowskich, nie został przyjęty. Podczas szczytu zdecydowano ponadto o przedłużeniu sankcji wobec Rosji, nałożonych w związku z aneksją Krymu. Sankcje gospodarcze, finansowe, personalne i dyplomatyczne obowiązują od 2014 r. i co 6 miesięcy są przedłużane. Zostały uzależnione od całkowitej realizacji porozumień mińskich, jednak te do tej pory nie są spełnione. Drugi dzień unijnego szczytu skupiony był wokół reformy unii gospodarczej i walutowej. Spotkanie odbyło się w obecności szefów państw i rządów nienależących do strefy euro. W rozmowach uczestniczył też Mario Draghi (Bank Centralny) i Mário Centeno (przewodniczący Eurogrupy). Zabrano głos również ws. Brexitu. Wskazano na chęć współpracy z nowym premierem Wielkiej Brytanii, uporządkowanie kwestii związanych z Brexitem, z naciskiem na możliwie bliskie partnerstwo UE i WB, zaznaczając jednocześnie, że umowa o wyjściu nie podlega dalszym negocjacjom.
Komisja Europejska podsumowała wybory do europarlamentu – tym razem pod kątem fake newsów. W przedstawionym raporcie wskazano, że miały miejsce próby zakłócania przebiegu procesu wyborczego, ale w konsekwencji nie odnotowano „wielkiego skandalu”. Dezinformacja miała na celu w dużej mierze zniechęcanie potencjalnych wyborców do głosowania, pobudzanie skrajnych i radykalnych ruchów czy zakwestionowanie Parlamentu Europejskiego jako wiarygodnej instytucji. Komisja poinformowała, że zebrane dowody wskazują na to, że za fake news’ową kampanią stoi Rosja.
Cecilia Malmström, Komisarz UE ds. Handlu, zakomunikowała, że zawarcie umowy handlowej Unii Europejskiej z Mercosur – organizacją zrzeszającą kraje Południowej Ameryki: Argentynę, Brazylię, Urugwaj i Paragwaj – jest możliwe jeszcze przed zakończeniem obecnej kadencji KE. Po podpisaniu umowy, objętych byłoby nią ponad 700 mln ludzi. Na kontrowersje dotyczące skutków omawianej umowy handlowej – m.in. negatywne zmiany klimatu czy wylesienie w Ameryce Południowej – komisarz odpowiedziała, że w umowie pojawi się rozdział o ambitnym handlu i zrównoważonym rozwoju. Niemniej, wiele kwestii pozostaje niewyjaśnionych, a więc dalsze rozmowy i ustalenia są konieczne przed finalizacją największej jak dotychczas umowy handlowej. Wskazywano, że porozumienie mogłoby przewyższać trzykrotnie zyski płynące z podobnych porozumień podpisanych pomiędzy UE a Kanadą czy Japonią.
Źródła:
https://www.bbc.com/news/world-europe-48500336
https://www.consilium.europa.eu/pl/press/press-releases/
autorka: A. Karbowicz
SZWECJA
W środę, 12 czerwca, w szwedzkim Riksdagu odbyła się ostatnia przed wakacyjną przerwą debata liderów partii politycznych. Premier Stefan Löfven rozpoczął ją przemówieniem, w którym starał się ożywić stary ludowy ideał socjaldemokratów – zapowiedział bowiem „masową ofensywę socjalną”, która miałaby polegać na wykorzystaniu gospodarki do budowy dobrze zarządzanych ośrodków zdrowia, posterunków policji i domów spokojnej starości.
Lider Lewicy, Jonas Sjöstedt, w odpowiedzi na słowa premiera, przedstawił raporty alarmowe z gmin i rad powiatów borykającymi się z kłopotami finansowymi i wezwał obecny rząd do rozsądnej zmiany jego polityki, zwłaszcza w kwestiach budżetowych.
Przywódca Moderatów, Ulf Kristersson, podniósł w debacie kwestię ostatnich strzelanin i próby zdetonowania bomby na dworcu centralnym w Malmö. Skrytykował on rządzących za ich nieudolną walkę z przestępczością, podkreślił, że Szwedzi nie czują się już bezpiecznie we własnym państwie. Stefan Löfven wystąpił w obronie swojego rządu, wskazując, że Szwecja kształci coraz większą liczbę policjantów, policja otrzymuje od rządu wysokie wsparcie finansowe, a przepisy prawne dot. przestępstw z wykorzystaniem broni zostały zaostrzone. Nie przekonało to jednak Kristerssona, że – jak stwierdził Löfven – problem nie istnieje.
W dyskusji powróciła także sprawa aborcji. Annie Lööf (liderka Partii Centrum) przypomniała uczestnikom debaty, że Chrześcijańscy Demokraci chcą dać położnym prawo do odmowy wykonania aborcji (legalnej w Szwecji) ze względu na klauzulę sumienia. Według Lööf jest jednoznaczne z jednoznaczne z odmową świadczenia usług medycznych, do których Szwedki mają prawo. Ebba Busch Thor (liderka Chrześcijańskich Demokratów) zapewniła jednak, że partia od 30 lat popiera bezpieczną aborcję i nie zamierza zmieniać swojego stanowiska w tej sprawie.
W okresie wakacyjnym szwedzcy politycy najprawdopodobniej zwolnią tempa, nie licząc tzw. Tygodnia Almedalen (szw. Almedalsveckan), który odbędzie się w dniach od 30 czerwca do 7 lipca 2019 roku. Tydzień Almedalen, znany także jako Tydzień Polityków, to coroczna impreza odbywająca się w Visby na Gotlandii. Z przemówieniami, seminariami i innymi działaniami politycznymi uważany jest za najważniejsze forum w szwedzkiej polityce. W ciągu tygodnia przedstawiciele najważniejszych partii politycznych w Szwecji na przemian wygłaszają wieczorami przemówienia transmitowane na żywo w szwedzkiej telewizji.
Źródła:
https://www.dn.se/nyheter/politik/sjostedt-attackerade-lofven-om-valfarden/
https://www.dn.se/nyheter/politik/kristersson-ni-har-tappat-greppet-om-brotten/
https://www.dn.se/nyheter/politik/aborter-blev-het-fraga-i-debatten/
https://en.wikipedia.org/wiki/Almedalen_Week
autorka: K. Durma
SZWAJCARIA
W piątek, 14 czerwca, w całej Szwajcarii odbył się protest, który miał zwrócić uwagę na problem nierównych płac dla kobiet i mężczyzn. W ramach protestu kobiety zakończyły pracę wcześniej, a konkretnie o godzinie 15:24. Według związków zawodowych, o tej porze zaczynają tzw. pracę darmową, biorąc pod uwagę różnicę między zarobkami przedstawicieli obu płci.
Uchwalony jeszcze w marcu manifest akcji zawiera, poza równouprawnieniem płacowym, także wiele innych postulatów – wśród nich m.in. finansowe dowartościowanie pracy w gospodarstwie domowym, ukrócenie bezkarności i bagatelizowania przemocy o charakterze seksualnym bądź seksistowskim. Protestujące domagają się także swobodnego i bezpłatnego dostępu do środków antykoncepcyjnych oraz przerywania ciąży, jak również likwidacji ukierunkowanych płciowo stereotypów w kulturze, mediach, oświacie i reklamie.
Główne demonstracje, w tym przemarsz przed siedzibą rządu i parlamentu w Bernie, odbyły się tego dnia późnym popołudniem. Warto też zaznaczyć, że wybrana data nie była przypadkowa. Dokładnie 14 czerwca 1991 roku Szwajcarki po raz pierwszy wyszły na ulicę, co z kolei miało miejsce w dwudziestą rocznicę przyznania kobietom praw wyborczych. Uzyskały one to prawo wyjątkowo późno, w porównaniu do innych państw europejskich.
Źródło:
https://www.tvn24.pl/wiadomosci-ze-swiata,2
https://www.swissinfo.ch/eng/feminism_why-swiss-women-are-back-on-strike-today/45025458
autorka: J. Wróblewska
DODATEK EKSTRA – FRANCJA: Tygodniowa agenda (10.06-16.06) spotkań międzynarodowych Prezydenta, Premiera, Ministra Europy i Spraw Zagranicznych, Ministra ds. europejskich oraz Sekretarza Stanu w MEiSZ
Prezydent E. Macron
|
11.06 (wt.) |
Wizyta w Genewie z okazji 100 rocznicy powstania Międzynarodowej Organizacji Pracy |
|
14.06 (pt.) |
6. Szczyt państw południowych UE (MED7) na Malcie |
|
24.06 (pn.) |
Udział w Szczycie Dwóch Brzegów, Marsylia |
|
26-29.06 (śr.-sb.) |
Wizyta w Japonii Udział w Szczycie G20 |
|
30.06 (nd.) |
Udział w nadzwyczajnym Szczycie europejskim, Bruksela |
Premier E. Philippe
|
24.06 (pn.) |
Wizyta w Havre z Dmitrijem Miedwiediewem, premierem Rosji |
|
26.06 (śr.) |
Rozmowa z Michael Bloomberg, założycielem grupy Bloomberg LP, wysłannikiem Sekretarza Generalnego ONZ ds. klimatu |
J.-Y. Le Drian, Minister Europy i Spraw Zagranicznych
|
11.06 (wt.) |
Udział w dialogu strategicznym Francja – Unia Afrykańska |
|
12.06 (śr.) |
Wizyta w Nigerii |
|
13.06 (czw.) |
Wizyta w Turcji |
|
24.06 (pn.) |
Udział w Szczycie Dwóch Brzegów w Marsylii |
|
26-29.06 (śr.-sb.) |
Udział w Szczycie G20 w Japonii oraz spotkanie bilateralne |
De Montchalin, Minister ds. europejskich
|
10.06 (pn.) |
Wizyta w Wielkiej Brytanii |
|
14.06 (pt.) |
Udział w ceremonii „podniesienia flagi” w kontekście francuskiej prezydencji w Komitecie Ministrów Rady Europy |
|
24.06 (pn.) |
Udział w sesji plenarnej Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy dot. priorytetów francuskiej prezydentury w Komitecie Ministrów Rady Europy Rozmowa z Liliane Maury Pasquier, przewodniczącą Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy |
|
27-28.06 (czw.-pt.) |
Wizyta na Łotwie |
J.-B. Lemoyne, Sekretarz Stanu w MEiSZ
|
10.06 (pn.) |
Wizyta w Indiach |
|
11.06 (wt.) |
Udział w dialogu strategicznym Francja – Unia Afrykańska |
|
12.06 (śr.) |
Udział w konferencji francuskich szefów zagranicznych przedsiębiorstw, porozumienie |
|
13.06 (czw.) |
Udział w seminarium delegowanych działaczy na rzecz relacji francusko-afrykańskich, porozumienie Konferencja prasowa „G7 – realizacja normy ISO 20121” |
|
14.06 (pt.) |
Otwarcie uniwersyteckiego centrum w Nicei „FrancophoNice” Udział w okrągłym stole z uczestnikach handlu zagranicznego w izbie handlu Udział w panelu ministerialnym z udziałem przedsiębiorców na temat eksportu, izba handlu i przemysłu, Nicea |
|
24.06 (pn.) |
Rozmowa z Nadine Girault, minister relacji międzynarodowych i frankofonii Quebecu, porozumienie |
|
27-28.06 (czw.-pt.) |
Wizyta na Filipinach z okazji posiedzenia wspólnego komitetu ekonomicznego |
autor: P. Ostrowski
***
Więcej...
Wszelkie prawa zastrzeżone © przez Forum Młodych Dyplomatów.
