Aktualności (131)
Bliski Wschód jest znaczącym regionem z uwagi na położenie geograficzne i zasoby surowcowe. Podstawową turbulencji na Bliskim Wschodzie jest wewnętrzna niestabilność państw, nepotyzm, autorytaryzm, a także rywalizacja państw trzecich.
Zarys sytuacji:
Obecnie wschodnia część basenu Morza Śródziemnego jest „punktem zapalnym” ze względu na duże złoża surowców naturalnych. Jest to region, w którym dochodzi do zaostrzonej rywalizacji pomiędzy poszczególnymi państwami. Należy zauważyć, że w takie spory dosyć często mieszają się mocarstw, np. Stany Zjednoczone i Rosja.
Izrael mierzy się z dosyć potężną rywalizacją, która dotyczy stosunkowo dużych ilości gazu ziemnego we wschodnim rejonie Morza Śródziemnego
i odkryciem tych cennych złóż również przez Liban, Egipt, Cypr, Stany Zjednoczone i Rosję. Światowe koncerny energetyczne zaczęły prowadzić projekty poszukiwawcze i wiertnicze na dużą skalę w tym regionie – zaczęła się walka
o dominacje i przejęcie kontroli nad zasobami. Należy wspomnieć również o tym, że otworzyło to drzwi do współpracy nawet dla dawnych przeciwników, których współpraca jeszcze parę lat temu byłaby nie do pomyślenia. Jednak pandemia przyczyniła się do spadku zużycia energii, co w kolejności spowolniło tempo aktywności energetycznej w tym regionie. Całkowicie zmieniło to sytuację i wymusiło stworzenia nowych rozwiązań.
Zagrożenia:
Zaangażowanie Izraela we współpracę z sąsiadami w kwestiach energetycznych stanowi prawdziwy precedens: omijane są kwestie polityczne, a nawet kontrowersje wokół Palestyny – na naszych oczach tworzy się nowa możliwość współpracy gospodarczej i dyplomatycznej. To zdarzenie znacząco różni się od dotychczasowych doświadczeń w regionie. Jednak ze względów bezpieczeństwa należy ocenić sytuację z punktu widzenia ewentualnego zagrożenia „historycznego”, a mianowicie fakt tego, że Izrael od zawsze musiał uciążliwie walczyć
o przetrwanie stawiając opór światu arabskiemu, utrwalając jednocześnie swoją egzystencję na arenie międzynarodowej. Izrael nigdy nie był w stanie zapewnić swoim obywatelom stałego pokoju – Arabowie nie godzą się z faktem istnienia Izraela i przy każdej okazji prowokowali do walki zbrojnej. Jako przykład można tu przytoczyć kryzys sueski (1956 r.), Wojnę Jom Kippur (1973 r.) i „wieczne” walki o zlokalizowane na pograniczu Izraela, Libanu i Syrii.
Obecnie nie ma pewności, że odkrycie złóż dużej ilości gazu ziemnego nie będzie
w przyszłości kolejną „okazją” do rozpoczęcia wojny przez Arabów. Chociaż, jak na ten moment deklaruje Egipt i Izrael – historyczne rywalizacje zostały odłożone na bok, aby nadać priorytet regionalnej współpracy gospodarczej i energetycznej.
W przypadku tego regionu znalezienie nowych złóż gazu i stojące za tym potencjalne zyski ekonomiczne są również przyczyną rywalizacji państw, jak również źródłem potencjalnych konfliktów. Główna oś trwających sporów dotyczy wyłącznych stref ekonomicznych. Niewielka odległość niektórych wysp Grecji i Cypru od terytorium Turcji stała się przyczyną konfliktu pomiędzy tymi państwami, bez rozwiązania którego w przyszłości region może być niespabilny politycznie.
Perspektywy:
Nowe pola gazowe niewątpliwie zmniejszają napięcie wobec państw, które mają dosyć burzliwą historię. Stanowi to dobrą okazję dla Izraela, aby utrwalić ten niejaki stan „pokoju”
i w dalszym ciągu nawiązywać, i rozwijać współpracę z innymi krajami w regionie. Odkrycie pól gazowych korzystnie na to wpłynęło. Doprowadziło to nawet do utworzenia wspólnego projektu, który na celu ma współpracę polityczną, ekonomiczną, gospodarczą, a szczególnie kooperację w kwestii wydobywania surowców. Ze szczególnym naciskiem na utworzenie rurociągu EastMed łączącego Izrael, Cypr, Grecję i Egipt. Perspektywa utworzenia takiego gazociągu wydaje się być jednym z najistotniejszych przedsięwzięć w tym regionie od wielu lat. Zwłaszcza, że na początku tego roku powstało partnerstwo zrzeszające Izrael, Egipt, Grecję, Cypr, Włochy, Jordanie oraz Autonomię Palestyńską pod nazwą „The Eastern Mediterranean Gas Forum”, w skrócie EMGF.
Podsumowanie:
Każdy wewnętrzny konflikt w państwach sąsiadujących z Izraelem, a mianowicie w Libanie, Syrii, Jordanii i Egipcie – miał swoje konsekwencje na Państwie Izraelskim. Dotyczyły one przede wszystkim destabilizacji politycznej, co potęgowała zróżnicowana struktura terytorialno-religijna Bliskiego Wschodu. Dynamika wydarzeń w regionie i ich zasięgiem zaskakuje społeczność międzynarodową, więc Izrael musi całodobowo monitorować sytuację w regionie dla własnego dobra, i bezpieczeństwa swoich obywateli, gdyż ideologia panarabizmu i silna retoryka antyizraelska są mocniejsze niż współpraca gospodarcza.
Autor: Olgierd Jan Andruszczyszyn
Bibliografia:
- The International Institute for Strategic Studies, Geo-economics and Israel’s gas exports in the Eastern Mediterranean 2020
- Bibliothèques – Universitè de Montreal, Syria and Israel in the Middle East: an Anatomy of the Conflict, Départment de Science Politique 2002 https://papyrus.bib.umontreal.ca/xmlui/bitstream/handle/1866/15080/Khatib_Line_2002_me moire.pdf?sequence=1&isAllowed=y
- Oxford Reference – Pan-Arabism https://www.oxfordreference.com/view/10.1093/oi/authority.20110803100303333
- Congressional Research Service – Israel and Syria in the Golan Heights: U.S. recognition of Israel’s sovereignty claim
https://crsreports.congress.gov/product/pdf/IN/IN11081
Protesty rolników
W związku z procedowaniem i przegłosowaniem przez Sejm ustawy zwanej „piątką Kaczyńskiego” w całym kraju odbywały się protesty rolników.
Mamy przyjemność, że Forum Młodych Dyplomatów objęło patronatem XIV Ogólnopolską Konferencję Społeczności Centrum Europejskiego Uniwersytetu Warszawskiego organizowaną przez Centrum Debaty Publicznej pt. ”KLIMAT DLA EUROPY: Jak zmiany klimatyczne wpłyną na naszą przyszłość?”, która odbędzie się w formule online 09.11.2020 roku, o godzinie 17:00.
Zaprzysiężenie Andrzeja Dudy na Prezydenta
Epidemia COVID-19 nagle wywróciła nasze życie do góry nogami. Dotknęła wszystkich, a jej wpływ jest widoczny na poziomie lokalnym, regionalnym, jak i globalnym. Koronawirus spowodował, że nasza codzienność musiała ulec drastycznym zmianom, a wszyscy wciąż stawiamy sobie pytanie jak będzie wyglądała nowa rzeczywistość i staramy przygotować się do II fali zachorowań.
W sierpniu zeszłego roku indyjskie władze centralne odebrały autonomię stanowi Dżammu i Kaszmir – jedynemu w federacji, w którym większość stanowili muzułmanie. Zdecydowały się go podzielić na mniejsze jednostki i podporządkować bezpośrednio rządowi w Delhi. Zdaniem opozycji większość rządowa faktycznie zmieniła konstytucję Indii, nie zachowując odpowiednich procedur. Do doliny kaszmirskiej skierowano dodatkowe oddziały wojska i policji, liderów lokalnej społeczności aresztowano bez postawienia im zarzutów, a łączność internetową i telekomunikacyjną zawieszono na ponad pół roku. Spowodowało to niemal całkowity paraliż gospodarczy regionu. Obecnie na jednego mundurowego w Kaszmirze przypada wedle różnych szacunków od dziesięciu do piętnastu mieszkańców.
Wszelkie prawa zastrzeżone © przez Forum Młodych Dyplomatów.
